kocie

  • 31kiciunia — ż I, DCMs. kiciuniani, W. kiciunianiu; lm D. kiciuniauń «pieszczotliwie o kocie, zwłaszcza małym» …

    Słownik języka polskiego

  • 32kiciuś — m I, DB. kiciuśusia; lm M. kiciuśusie, D. kiciuśusiów «pieszczotliwie o kocie» przen. «pieszczotliwie o miłej dla kogoś osobie» …

    Słownik języka polskiego

  • 33kituś — m I, DB. kituśusia; lm M. kituśusie, D. kituśusiów «pieszczotliwie o kocie» …

    Słownik języka polskiego

  • 34kizia — ż I, DCMs. kiziazi, W. kiziaziu; lm D. kiź «pieszczotliwie o kocie» …

    Słownik języka polskiego

  • 35kłębek — m III, D. kłębekbka, N. kłębekbkiem; lm M. kłębekbki zdr. od kłąb (tylko w zn. 1) Kłębek dymu. Kłębek nici, wełny. Zwijać nici, wełnę w kłębek. ◊ Kłębek nerwów «o człowieku bardzo nerwowym» ◊ Dojść, trafić po nitce do kłębka «wykryć, wyjaśnić,… …

    Słownik języka polskiego

  • 36kociak — m III, DB. a, N. kociakkiem; lm M. i 1. reg. «młody kot domowy; kotek» Mały, szary kociak. 2. pot. «młoda, ładna dziewczyna o kokieteryjnym wyglądzie i zachowaniu» Modnie ubrany kociak. 3. → kocię w zn. 2 …

    Słownik języka polskiego

  • 37kociątko — n II, N. kociątkokiem; lm D. kociątkotek zdr. od kocię (tylko w zn. 1) Maleńkie kociątko …

    Słownik języka polskiego

  • 38kocina — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. kocinanie; lm M. kocinany, D. kocinain «pieszczotliwie, ze współczuciem, z politowaniem o kocie» Biedna, chora kocina. Mały kocina. Kocina zapiszczała a. zapiszczał …

    Słownik języka polskiego

  • 39kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… …

    Słownik języka polskiego

  • 40kota — ż IV, CMs. kocie; lm D. kot geod. wojsk. «liczba oznaczająca na mapie wysokość punktu nad przyjętym poziomem odniesienia; rzędna wysokości punktu» ‹fr. z łac.› …

    Słownik języka polskiego