kobiecy

  • 31oddział — m IV, D. u, Ms. oddziałale; lm M. y 1. «zespół ludzi będący częścią składową jakiejś formacji, przede wszystkim jednostki wojskowej» Oddział wojska. Oddziały rozpoznawcze. Oddział saperów, zwiadowców, spadochroniarzy. Oddział czołgów. Oddział… …

    Słownik języka polskiego

  • 32peniuar — m IV, D. u, Ms. peniuararze; lm M. y 1. «pelerynka zarzucana na ramiona przy czesaniu i pudrowaniu włosów, używana w XVIII w.» 2. «elegancki, poranny kobiecy ubiór domowy» Lekki, koronkowy peniuar. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 33pinda — ż IV, CMs. pindandzie; lm D. pind 1. wulg. «srom kobiecy» 2. wulg. «pogardliwe wyzwisko stosowane do kobiety, dziewczyny, zwłaszcza źle się prowadzącej» …

    Słownik języka polskiego

  • 34podomka — ż III, CMs. podomkamce; lm D. podomkamek «kobiecy ubiór domowy, zwykle rozpinana sukienka» Kretonowa, wzorzysta podomka …

    Słownik języka polskiego

  • 35sopran — m IV, D. u, Ms. soprannie; lm M. y 1. «najwyższy głos kobiecy lub chłopięcy» Śpiewać sopranem. ∆ Sopran dramatyczny «sopran wysoki, silny, o rozległej skali» ∆ Sopran liryczny «sopran wysoki, miękki, o zabarwieniu emocjonalnym, o małej skali» ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 36spodnium — m IV, D. u, Ms. spodniummie; lm M. y a. n ndm pot. «wierzchni strój kobiecy, rodzaj kostiumu składającego się z żakietu i długich spodni» Spodnium z wełny, z krempliny. Chodzić w spodniumie …

    Słownik języka polskiego

  • 37sukienka — ż III, CMs. sukienkance; lm D. sukienkanek «wierzchni strój kobiecy, jednoczęściowy, okrywający tułów oraz częściowo nogi i często ręce, zwłaszcza strój lekki, codzienny» Dopasowana, krótka sukienka. Jedwabna, wełniana sukienka. Sukienka w grochy …

    Słownik języka polskiego

  • 38suknia — ż I, DCMs. sukniani; lm D. sukniani a. sukniakien 1. «wierzchni strój kobiecy, jednoczęściowy, okrywający tułów i część nóg lub całe nogi, często także ręce, zwłaszcza strój uroczysty, bogaty» Balowa, ślubna, wieczorowa, wizytowa suknia. Jedwabna …

    Słownik języka polskiego

  • 39urok — m III, D. u, N. urokkiem; lm M. i 1. «to, co wywiera przyjemne, estetyczne wrażenie; wdzięk, czar, powab, piękno» Nieodparty, nieopisany, niepospolity, niezwykły, niewypowiedziany, przemożny urok. Romantyczny, tajemniczy urok. Urok osobisty,… …

    Słownik języka polskiego

  • 40wełniak — m III, D. a, N. wełniakkiem; lm M. i 1. «tkanina samodziałowa o niewidocznej lnianej osnowie i wełnianym wątku, tkana zwykle w barwne pasy; używana na kobiece stroje ludowe, na narzuty na łóżka itp.» Spódnica, zapaska z wełniaka. Tkać wełniaki. 2 …

    Słownik języka polskiego