kobiecy

  • 21dyszkant — m IV, D. u, Ms. dyszkantncie, blm 1. «najwyższy głos w zespole chóralnym w utworach dawnej muzyki (do końca XVI w.), odpowiadający późniejszemu sopranowi» 2. «wysoki głos chłopięcy odpowiadający skalą sopranowi» 3. pot. «wysoki piskliwy głos… …

    Słownik języka polskiego

  • 22gałganek — m III, D. gałganeknka, Ms. gałganeknkiem; lm M. gałganeknki 1. «kawałek tkaniny; szmatka» Flanelowy gałganek. Kolorowe gałganki. Gałganek do wycierania kurzu. Zszywać gałganki. 2. zwykle w lm, pot. «strój kobiecy; fatałaszki» Tylko gałganki jej w …

    Słownik języka polskiego

  • 23głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …

    Słownik języka polskiego

  • 24kacabaja — ż I, DCMs. kacabajabai; lm D. kacabajabai a. kacabajabaj pot. «ubranie kobiece, rodzaj mantylki; ciepły kaftan watowany męski albo kobiecy; szubka» ‹z niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 25kaftanik — m III, D. a, N. kaftanikkiem; lm M. i 1. zdr. od kaftan (zwykle w zn. 1) Kaftanik z czarnego aksamitu. Wełniany kaftanik. 2. «rodzaj koszulki niemowlęcej» 3. «nocny strój kobiecy (dawniej powszechnie używany)» …

    Słownik języka polskiego

  • 26kobieco — przysłów. od kobiecy Wyglądać kobieco …

    Słownik języka polskiego

  • 27kubrak — m III, D. a, N. kubrakkiem; lm M. i «kurtka, zwykle z materiału gorszego gatunku; w dawnej Polsce: krótki ubiór kobiecy przylegający do figury, noszony w XVII XVIII w.; męski kontusz z płótna lub sukna noszony zwykle przez służbę w XVIII w.» ‹ukr …

    Słownik języka polskiego

  • 28matinka — ż III, CMs. matinkance; lm D. matinkanek «staroświecki poranny strój kobiecy, luźny kaftanik, zwykle ozdobiony falbankami, koronkami, wstążkami itp.» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 29mezzosopran — [wym. medzosopran] m IV, Ms. mezzosoprannie; lm M. y 1. D. u muz. «głos kobiecy o skali pośredniej między sopranem a altem» 2. D. a pot. «kobieta mająca taki głos» ‹wł.› …

    Słownik języka polskiego

  • 30niewieści — książk. «dotyczący kobiety, odnoszący się, należący do niej; kobiecy» Dłoń niewieścia. Urok niewieści …

    Słownik języka polskiego