końcowy
11dolot — m IV, D. u, Ms. dolotocie; lm M. y 1. lotn. «zbliżanie się statku powietrznego do określonego punktu na powierzchni ziemi lub do innego statku znajdującego się w przestrzeni, końcowy fragment lotu; dolecenie» 2. techn. «dopływ (wody, benzyny,… …
12doskok — m III, D. u, N. doskokkiem; lm M. i 1. rzad. «osiągnięcie skokiem zamierzonej odległości lub wysokości; gwałtowne zbliżenie się do kogoś lub do czegoś; doskoczenie, przyskoczenie» Krótkim doskokiem dopadł drzwiczek auta. 2. sport. «końcowy moment …
13epilogowy — rzad. «występujący w zakończeniu, w epilogu; końcowy» Morał epilogowy …
14esica — ż II, DCMs. esicacy; lm D. esicaic anat. «u człowieka i małp człekokształtnych: esowato wygięty końcowy odcinek okrężnicy (najdłuższej części jelita grubego) przechodzący w odbytnicę» …
15finalny — «taki, który stanowi rezultat, zakończenie czegoś; ostatni, końcowy, ostateczny» Finalny akcent imprezy. ∆ Produkt, wyrób finalny «produkt, wyrób gotowy, skończony» …
16finisz — m II, D. u; lm M. e, D. ów ( y) 1. sport. «końcowy odcinek wyścigu» Wziąć kogoś na finiszu. ∆ Lotny finisz «z góry wyznaczony punkt na trasie wyścigu, gdzie zawodnik, przebywający go jako pierwszy zdobywa punkty lub nagrodę» 2. sport. «końcowa,… …
17kloaka — ż III, CMs. kloakaace; lm D. kloakaak 1. «dół, zbiornik przeznaczony do gromadzenia odchodów; ustęp» 2. anat. «końcowy odcinek przewodu pokarmowego płazów, gadów, ptaków, niektórych ryb i ssaków stekowców, do którego uchodzą drogi moczowe i… …
18końcówka — ż III, CMs. końcówkawce; lm D. końcówkawek 1. «koniec, zakończenie czegoś; resztka, pozostałość» Końcówka materiału. Końcówka pensji. 2. elektr. «element przewodzący umocowany na końcu przewodu, służący do jego przyłączania» 3. jęz. «końcowy… …
19krańcowy — krańcowywi 1. «znajdujący się na krańcu, ostatni, końcowy, graniczny» Krańcowy przystanek. Krańcowa stacja. 2. «posuwający się do ostateczności; skrajny, bezwzględny» Krańcowy optymista, sceptyk. Mieć naturę krańcową. Zajmować krańcowe stanowisko …
20kwiat — m IV, D. u, Ms. kwiecie; lm M. y 1. «końcowy odcinek pędów roślin, o gęsto skupionych, silnie przeobrażonych liściach, często barwnych, będący organem rozmnażania płciowego» Kwiaty obupłciowe, owadopylne. Kwiaty floksów, tulipanów, nenufarów.… …
