kołyska

  • 1kołyska — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kołyskasce; lm D. kołyskasek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łóżeczko dla dziecka przystosowane do kołysania, huśtania (np. z biegunami); kolebka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Usypiać… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2kołyska — Od kołyski, od kolebki «od urodzenia, od wczesnego dzieciństwa»: Niektóre dzieci już prawie od kołyski słyszą dźwięki i słowa lub widzą obrazy, a potem wyrastają na wielkich artystów. M. Choromański, Zazdrość. Znałam tę organizację i znałam kilku …

    Słownik frazeologiczny

  • 3kołyska — ż III, CMs. kołyskasce; lm D. kołyskasek 1. «dziecinne łóżeczko na biegunach lub z innym urządzeniem do huśtania, kołysania; kolebka» Kołysać dziecko w kołysce. ◊ Od kołyski «od urodzenia; od dzieciństwa» 2. mors. «drewniana konstrukcja budowana… …

    Słownik języka polskiego

  • 4kolebka — Od kolebki zob. kołyska …

    Słownik frazeologiczny

  • 5kolebka — ż III, CMs. kolebkabce; lm D. kolebkabek 1. «dziecinne łóżeczko na biegunach lub z innym urządzeniem do kołysania; kołyska» Usypiać niemowlę w kolebce. ◊ Od kolebki «od urodzenia» ◊ Coś jest (jeszcze) w kolebce «coś jest w stadium początkowym»… …

    Słownik języka polskiego

  • 6kołyseczka — ż III, CMs. kołyseczkaczce; lm D. kołyseczkaczek zdr. od kołyska (tylko w zn. 1) Lalka w kołyseczce …

    Słownik języka polskiego

  • 7poruszać — I, poruszaćam, poruszaćasz, poruszaćają, poruszaćaj, poruszaćał, poruszaćany 1. forma ndk czas. poruszyć (p.) 2. ndk «wprawiać w ruch, utrzymywać w ruchu, powodować funkcjonowanie jakiegoś urządzenia, mechanizmu, pojazdu; napędzać» Para porusza… …

    Słownik języka polskiego

  • 8wahać — ndk I, wahaćam, wahaćasz, wahaćają, wahaćaj, wahaćał, wahaćany rzad. wahnąć dk Va, wahaćnę, wahaćniesz, wahaćnij, wahaćnął, wahaćnęła, wahaćnęli, wahaćnięty, wahaćnąwszy, rzad. «poruszać czymś a. poruszać się ruchem wahadłowym» Urządzenia… …

    Słownik języka polskiego

  • 9nuvaryti — 1 nuvaryti Rtr, Š, KŽ, SD210,218, Sut, N, M, RtŽ, LL119, L, nūvaryti KlbIX67(Bdr) 1. tr. varant, genant priversti nueiti, nubėgti ar nuskristi kur nors toliau (ppr. į kokią vietą ar turint kokį tikslą): Nuvaryti bandą į ganyklą NdŽ. Medžian… …

    Dictionary of the Lithuanian Language

  • 10raityti — raityti, raĩto, raĩtė K iter. riesti. 1. tr. DŽ vynioti, sukti (į ritinį): Raityk rankoves, kad nesušlaptum, bemazgojant [=bemazgodama] mazginį J. Bernas raĩto rankoves ir graibis balon nugrimzdusį viedrą Ds. Piemuo vis aukštai kelnes raĩto,… …

    Dictionary of the Lithuanian Language