kołnierzyk
1kołnierzyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. kołnierz zwykle w zn. 1.: Kołnierzyk koszuli, u bluzki. Biały, czerwony kołnierzyk.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}biały kołnierzyk {{/stl 7}} …
2kołnierzyk — m III, D. a, N. kołnierzykkiem; lm M. i zdr. od kołnierz (zwykle w zn. 1) Miękki, sztywny kołnierzyk. Kołnierzyk koszuli. Kołnierzyk od koszuli, u koszuli. Suknia z białym kołnierzykiem. Rozpiąć kołnierzyk …
3kołnierzyk bebe — {{/stl 13}}{{stl 7}} kołnierzyk o zaokrąglonych rogach <fr.> {{/stl 7}} …
4biały kołnierzyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} urzędnik w jakiejś firmie : {{/stl 7}}{{stl 10}}To początek ofensywy przeciwko przestępstwom białych kołnierzyków. (P) {{/stl 10}} …
5bebe — ndm ∆ Kołnierzyk bebe «kołnierzyk mający zaokrąglone rogi» Sukienka z kołnierzykiem bebe. ‹z fr.› …
6stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …
7wyłożyć — dk VIb, wyłożyćżę, wyłożyćżysz, wyłożyćłóż, wyłożyćżył, wyłożyćżony wykładać ndk I, wyłożyćam, wyłożyćasz, wyłożyćają, wyłożyćaj, wyłożyćał, wyłożyćany 1. «wydobyć coś skądś i ułożyć, umieścić gdzieś, zwykle na widocznym miejscu» Wyłożyć rzeczy z …
8bibrety — blp, D. bibretytów «wyprawione i zabarwione na kolor brązowy skóry mniej cennych zwierząt futerkowych, zwłaszcza królików, imitujące futro bobra; okrycie uszyte z takich skór» Kołnierzyk z bibretów. Chodzić w bibretach. ‹z niem.› …
9broszka — ż III, CMs. broszkaszce; lm D. broszkaszek «ozdoba stroju kobiecego, najczęściej ze szlachetnych metali i drogich kamieni lub ich imitacji, z umocowaną od spodu zapinką, przypinana do sukni, kołnierza, szala itp.» Broszka z szafirem, z szafirów,… …
10dorobić — dk VIa, dorobićbię, dorobićbisz, dorobićrób, dorobićbił, dorobićbiony dorabiać ndk I, dorobićam, dorobićasz, dorobićają, dorobićaj, dorobićał, dorobićany 1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»… …
