klinować
1klinować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, klinowaćnuję, klinowaćnuje, klinowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} umocowywać za pomocą klina, wbijać klin : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cieśla klinuje podłogę. Klinować stemple. {{/stl 10}} …
2klinować — ndk IV, klinowaćnuję, klinowaćnujesz, klinowaćnuj, klinowaćował 1. «wbijać klin, unieruchamiać za pomocą klina, zamocowywać klinem» 2. górn. «wbijać klocki do wrębu w odstępach, za posuwającym się wrębnikiem, żeby zapobiec jego zaciśnięciu się» 3 …
3klinowanie — n I rzecz. od klinować Klinowanie kamieni …
4klynavoti — ×klynavoti, oja, ojo (l. klinować) tr. 1. pleišyti: Klynavoja ratų stipinus Ds. 2. prk. kramtyti: Kitas [vaikas] tai klynavoja, kas papuolė, o jis ne Vlk. klynavoti; paklynavoti; suklynavoti; užklynavoti …
