kirayəli
51kirə — ə. 1) haqq müqabilində bir şeydən istifadə hüququnun başqasına verilməsi; 2) kirayə haqqı …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
52mö’cir — ə. icarəyə götürən; kirayəçi …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
53məkari — ə. 1) yük daşımaq üçün kirayə ilə tutulan heyvan; 2) həmin heyvana yüklənən şey; yük …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
54ücrət — ə. 1)zəhmət haqqı; donluq, maaş; 2) icarəyə vermə, kirayəyə vermə …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
55boğaz — 1. is. 1. anat. Boyunun, qida borusunun başı və nəfəs yollarının yerləşdiyi ön hissəsi. Boğazdan yapışmaq. – Gülnaz dartınıb onun əlindən çıxdı, Qəmərbanunun boğazından yapışıb divara çırpdı. M. İ.. // Ağız içinin dal tərəfindəki boşluq, hülqum.… …
56çarter — is. <ing.> Kirayəyə götürülmüş nəqliyyat vasitəsi …
57haqq — 1. <ər.> 1. sif. Doğru, düz, düzgün, həqiqi. Haqq iş. – Nahaq söz od vurar qəlbə, fəqət haqq söz keçər daşdan. S. V.. Bu haqdır, ağladıqca; Kişi qeyrətsiz olur. B. V.. // is. Ədalət, doğruluq, düzgünlük, düzlük, insaf. İnsafı tərk edib,… …
58kafi — sif. <ər.> 1. Kifayət edən, bəs edən, tələbi təmin edən. Kafi qədər. Kafi məbləğ. // Zərf mənasında. Tələbə məclisi nizama saldı, lakin söylənən sözlər heç kəsi kafi dərəcədə məmnun etmədi. Ç.. <Qafar:> Məgər sansız evlərin kirayəsi… …
59kirəli — sif. Kirə ilə tutulmuş, kirayə verilmiş. Kirəli ev. Kirəli dükan …
60kirələmək — f. Kirə ilə tutmaq, kirə etmək; kirayələmək. Ev kirələmək. At kirələmək …