kierunek

  • 11determinizm — m IV, D. u, Ms. determinizmzmie, blm filoz. «pogląd uznający współzależność zjawisk (zdarzeń), zgodnie z którym każde zjawisko (w przyrodzie, w rozwoju społecznym, w działaniu ludzkim) jest nieuchronnie i jednoznacznie wyznaczone przez ogół… …

    Słownik języka polskiego

  • 12ewolucjonizm — m IV, D. u, Ms. ewolucjonizmzmie, blm 1. biol. «nauka o ewolucyjnym rozwoju świata organicznego, badająca mechanizmy, przebieg, kierunki i tempo ewolucji organizmów» 2. filoz. «kierunek w filozofii i naukach społecznych (zwłaszcza w drugiej… …

    Słownik języka polskiego

  • 13kurs — m IV, D. u, Ms. kurssie; lm M. y 1. «droga do wyznaczonego punktu, po wyznaczonej trasie, przebyta przez pojazd zwłaszcza wynajmowany, rzadziej przez posłańca; przebycie tej drogi» Nocny kurs. Kurs autobusu, taksówki itp. Zapłacić za kurs. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 14neoromantyzm — m IV, D. u, Ms. neoromantyzmzmie, blm 1. lit. szt. «kierunek w twórczości artystycznej na przełomie XIX i XX wieku wykazujący podobieństwa do romantyzmu; w literaturze: nowatorskie tendencje literackie przełomu XIX i XX w.» 2. muz. «kierunek… …

    Słownik języka polskiego

  • 15orfizm — m IV, D. u, Ms. orfizmzmie, blm 1. «kierunek w mitologii, następnie doktryna filozoficzno religijna powstała w Grecji w VIII w p.n.e. (wywodząca się według tradycji od Orfeusza), głosząca tezę o dwoistości natury ludzkiej (walce dobra ze złem… …

    Słownik języka polskiego

  • 16pokierować — dk IV, pokierowaćruję, pokierowaćrujesz, pokierowaćruj, pokierowaćował, pokierowaćowany 1. «nadać kierunek czemuś, skierować kogoś, coś w którąś stronę; nadać czemuś określony tok» Pokierować rzekę w nowe koryto. Pokierować swoimi sprawami.… …

    Słownik języka polskiego

  • 17poza — I ż IV, CMs. pozie 1. lm D. póz «układ postaci, ułożenie ciała, postawa» Niedbała, wymuszona, zalotna poza. 2. blm «przesada w zachowaniu się, afektacja, nienaturalność, maniera» Ta nieśmiałość to poza. II «przyimek łączący się z rzeczownikami… …

    Słownik języka polskiego

  • 18realizm — m IV, D. u, Ms. realizmzmie zwykle blm 1. «postawa życiowa polegająca na trzeźwej, bezstronnej ocenie rzeczywistości, oparta na doświadczeniu i rozumowaniu, pozwalająca na wybór takich środków działania, które prowadzą skutecznie do zamierzonego… …

    Słownik języka polskiego

  • 19równoleżnikowy — «biegnący wzdłuż równoleżników, mający kierunek prostopadły do osi kuli ziemskiej» Kierunek równoleżnikowy. Linie równoleżnikowe. Równoleżnikowe rozmieszczenie łańcuchów górskich. ∆ Strefa równoleżnikowa «strefa kuli ziemskiej zawarta między… …

    Słownik języka polskiego

  • 20skierować — dk IV, skierowaćruję, skierowaćrujesz, skierowaćruj, skierowaćował, skierowaćowany skierowywać ndk VIIIa, skierowaćowuję, skierowaćowujesz, skierowaćowuj, skierowaćywał, skierowaćywany «nadać pewien kierunek (w zn. fizycznym lub umysłowym),… …

    Słownik języka polskiego