kieruje
21rozrządczy — «taki, który kieruje rozrządem, rozdzielaniem; rozdzielczy, kierujący, sterujący» Urządzenia rozrządcze. ∆ techn. Mechanizm rozrządczy → rozrząd w zn. 1 ∆ Wał rozrządczy «część mechanizmu rozrządczego; wał rozrządu» …
22rządca — m odm. jak ż II, DCMs. rządcacy; lm M. rządcacy (rządcacowie), DB. rządcaców 1. przestarz. «administrator nieruchomości, prywatnego majątku ziemskiego (w Polsce do II wojny światowej)» 2. przestarz. «ten, kto rządzi, kieruje czymś» …
23rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …
24sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są …
25u — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę u» ∆ U otwarte «u zwykłe w odróżnieniu od ó» 2. «samogłoska ustna, wymawiana przy znacznym wzniesieniu tylnej części języka ku podniebieniu miękkiemu, z silnym zwężeniem i zaokrągleniem warg» II «przyimek… …
26utrzeć — dk XI, utrę, utrzesz, utrzyj, utarł, utarty, utarłszy ucierać ndk I, utrzećam, utrzećasz, utrzećają, utrzećaj, utrzećał, utrzećany 1. «rozdrobnić coś przez tarcie (np. na tarce); zmiażdżyć na drobne cząstki, rozetrzeć na masę przez tarcie» Utrzeć …
27wodza — ż II, DCMs. wodzadzy; lm D. wodzadzy 1. zwykle w lm «pasy rzemienne połączone z wędzidłem, którymi jeździec, woźnica kieruje koniem; lejce, cugle» Chwycić wodze w ręce. Ściągnąć wodze. Przykrócić wodze. ◊ książk. Puścić wodze fantazji, myślom,… …
28woźnica — m odm. jak ż II, DCMs. woźnicacy; lm woźnicace, DB. woźnicaców «ten, kto kieruje wozem konnym, powozi końmi; furman» …
29wódz — m II, DB. wodza; lm M. wodzowie, DB. wodzów «ten, kto przewodzi innym, kieruje jakimś zespołem, dowodzi wojskiem; przywódca, komendant» Wybitny, zwycięski wódz. Wódz powstańców. Wódz plemion murzyńskich, indiańskich. Duchowy wódz narodu. ∆ Wódz… …
30żywioł — m IV, D. u, Ms. żywiołole; lm M. y 1. «siła przyrody i jej przejaw; wszelka siła, substancja, której nie ożywia, którą nie kieruje świadomość; w filozofii starożytnej: każdy z elementów tworzącej świat materii: ogień, woda, powietrze, ziemia»… …
