kielich

  • 41dublet — m IV, D. u, Ms. dubletecie; lm M. y 1. «drugi identyczny egzemplarz jakiegoś przedmiotu, np. książki» ∆ fiz. Dublet widmowy «w widmie atomu dwie linie położone bardzo blisko siebie i obserwowane za pomocą przyrządów spektralnych o małej zdolności …

    Słownik języka polskiego

  • 42gorycz — ż VI, DCMs. y 1. blm «smak gorzki; gorzkość» Gorycz piołunu. Czuć gorycz w ustach. przen. «rozgoryczenie, rozczarowanie, zniechęcenie, smutek, żal, udręka» Gorycz porażki, zwątpienia. Myśleć, mówić o czymś z goryczą. Utwór pełen goryczy. Serce… …

    Słownik języka polskiego

  • 43kielichowy — przym. od kielich a) w zn. 2: Zagłębienie kielichowe. ∆ archit. Kielichowa głowica, kielichowy kapitel «głowica, kapitel rozszerzający się ku górze w kształcie kielicha kwiatowego» b) w zn. 3: Rury żeliwne kielichowe …

    Słownik języka polskiego

  • 44kieliszek — m III, D. kieliszekszka, N. kieliszekszkiem; lm M. kieliszekszki 1. «mały kielich w zn. 1» Kieliszek do wina, do wódki, do jaj. Kieliszek wina, wódki. Wychylać, wychylić, wypić kieliszek, parę kieliszków, po jednym kieliszku. Być po paru… …

    Słownik języka polskiego

  • 45kwiatowy — przym. od kwiat (zwykle w zn. 1 4) a) w zn. 1: Korona kwiatowa. Dno kwiatowe. Kielich kwiatowy. b) w zn. 2: ∆ Rośliny kwiatowe «rośliny rozmnażające się przez nasiona, które powstają z zalążka, po zapłodnieniu znajdującej się w nim komórki… …

    Słownik języka polskiego

  • 46mszalny — 1. «dotyczący mszy obrzędu liturgicznego» Kielich mszalny. ∆ Wino mszalne «wino gronowe używane w liturgii chrześcijańskiej, uzyskiwane z winogron bez żadnych dodatków, produkowane w sposób zastrzeżony prawem kanonicznym» 2. «dotyczący mszy… …

    Słownik języka polskiego

  • 47okwiat — m IV, D. u, Ms. okwiatwiecie; lm M. y bot. «osłona kwiatu złożona z listków (działek) ułożonych w jednym okółku (okwiat pojedynczy) lub zróżnicowanych na kielich i koronę (okwiat podwójny)» …

    Słownik języka polskiego

  • 48podniesienie — n I 1. rzecz. od podnieść. 2. rel. «w kościele katolickim: następująca po konsekracji część mszy, w czasie której ksiądz podnosi w górę hostię i kielich» …

    Słownik języka polskiego

  • 49puszka — ż III, CMs. puszkaszce; lm D. puszkaszek 1. «opakowanie jednostkowe, najczęściej blaszane, nie przystosowane do wielokrotnego otwierania, zwykle w kształcie walca lub prostopadłościanu, umożliwiające trwałe i hermetyczne zamknięcie zawartości;… …

    Słownik języka polskiego

  • 50roztruchan — m IV, D. a a. u, Ms. roztruchannie; lm M. y «wielki, ozdobny kielich, zwykle srebrny (często mający kształt zwierzęcia), używany głównie do wznoszenia toastów i do dekoracji stołu, rozpowszechniony w XVI i XVII w.» ‹z tur.› …

    Słownik języka polskiego