katı bir insan
1əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …
2kütle — is., Ar. kutle 1) Katı maddelerin büyük parçası, küme, yığın 2) Bir yerde toplanmış, bir araya gelmiş insan topluluğu, kitle 3) Belirli işleviyle özellik gösteren büyük insan kalabalığı Seçmen kütlesi. 4) fiz. Bir nesneye uygulanan kuvvetle,… …
3çatı — is. 1) Bir yapının, bir evin damını kuran parçaların bütünü Sık ağaçlar arasında yalnız üst katının çatısı görünen kırmızı aşı boyalı bir eski eve doğru yürüyorlardı. Ö. Seyfettin 2) Birbirine çatılmış, çakılmış şeylerin bütünü 3) Yapının tavanı… …
4zemin — is., Far. zemīn 1) Taban, döşeme, yer Kırmızı bir zemin üstünde bir sürü insan, havada uçan beyaz bir kuşa bakıyorlardı. M. Ş. Esendal 2) Kumaş, süslü kâğıt, halı, yer muşambası, tablo vb. desenli nesnelerde, biçimlerin üzerinde yer aldığı renk… …
5gəda — is. <fars.> 1. köhn. Keçmişdə yoxsul, aşağı təbəqədən olan adamlara verilən ad. Kükrər dağlar, bir birinən deyini; Seçmək olmaz gədasını, bəyini. . A. Ə.. <Rizvan:> İnsan dimağı birdir, istər padşah olsun, istər gəda. Ə. H..… …
6gaga — is. 1) Genellikle kuşlarda ağzın bir uzantısı durumunda olan, biçim ve büyüklüğü değişik, boynuz yapısında, katı ve çıkıntılı organ ... ak güvercin sekinin üstündeki leğene başını sokup gagasını suya değdirir değdirmez insan suretine giriveriyor …
7abdal — <ər.> 1. is. Sərsəri, avara, dərbədər. Gözəllərin olar xümsü zəkatı; Nə aşiqə, nə abdala yetişməz. A. Ə.. Yetişdim bir kəndə eylədim sual; Qapı qapı gedib olmuşam abdal. Miskinli Məhəmməd. // Söyüş mənasında. <Oğuz:> Baxınıb durma,… …