kaszel

  • 31poradzić — dk VIa, poradzićdzę, poradzićdzisz, poradzićradź, poradzićdził 1. «udzielić komuś rady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie, zalecić komuś środek na coś; doradzić» Poradził nam zaczekać. Poradzę ci, jak to zrobić. Poradziła mu, aby… …

    Słownik języka polskiego

  • 32powodować — ndk IV, powodowaćduję, powodowaćdujesz, powodowaćduj, powodowaćował, powodowaćowany 1. «być powodem, przyczyną czegoś, sprawiać, wywoływać coś» Powodować chorobę, kaszel, zadyszkę. Powodować niezadowolenie, rozgoryczenie. Powodować bałagan, chaos …

    Słownik języka polskiego

  • 33przeziębić — dk VIa, przeziębićbię, przeziębićbisz, przeziębićzięb, przeziębićbił, przeziębićbiony przeziębiać ndk I, przeziębićam, przeziębićasz, przeziębićają, przeziębićaj, przeziębićał, przeziębićany 1. «narazić kogoś, coś na działanie chłodu, zimna, a w… …

    Słownik języka polskiego

  • 34przeziębienie — n I 1. rzecz. od przeziębić. 2. lm D. przeziębieniebień «choroba powstała w następstwie obniżenia odporności ustroju po zziębnięciu; objawia się ostrym nieżytem dróg oddechowych (kaszel, katar itp.), oraz podwyższoną temperaturą» Lekkie, silne,… …

    Słownik języka polskiego

  • 35przyczepić — dk VIa, przyczepićpię, przyczepićpisz, przyczepićczep, przyczepićpił, przyczepićpiony przyczepiać ndk I, przyczepićam, przyczepićasz, przyczepićają, przyczepićaj, przyczepićał, przyczepićany «przypinając, wiążąc, zahaczając umocować coś na czymś …

    Słownik języka polskiego

  • 36rozedrzeć — dk XI, rozedrzećdrę, rozedrzećdrzesz, rozedrzećdrzyj, rozdarł, rozdarty, rozdarłszy rozdzierać ndk I, rozedrzećam, rozedrzećasz, rozedrzećają, rozedrzećaj, rozedrzećał, rozedrzećany «drąc rozdzielić coś na dwie lub więcej części, zrobić w czymś… …

    Słownik języka polskiego

  • 37suchotniczy — przestarz. «dotyczący suchot, suchotnika; gruźliczy» Kaszel, rumieniec suchotniczy. Suchotniczy wygląd. Suchotnicze dziecko …

    Słownik języka polskiego

  • 38tłumić — ndk VIa, tłumićmię, tłumićmisz, tłum, tłumićił, tłumićmiony 1. «stosować środki zmierzające do likwidacji czegoś; nie dawać się czemuś rozwinąć, przygniatając coś (zwykle ogień)» Tłumić powstanie, rewolucję. Tłumić ruchy wolnościowe. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 39ziele — n I; lm M. zioła, D. ziół 1. częściej w lm «roślina roczna, dwuletnia lub wieloletnia o pędach nadziemnych miękkich, nietrwałych; roślina zielna; w lp także w znaczeniu zbiorowym» Aromatyczne zioła. Zioła lecznicze, przyprawowe. Uprawiać, zbierać …

    Słownik języka polskiego

  • 40kašalj — kȁšalj m <G šlja, N mn kàšljevi/ šlji> DEFINICIJA fiziol. nadražajem izazvano naglo izbacivanje zraka iz pluća SINTAGMA magareći kašalj razg., v. hripavac (dječja bolest) FRAZEOLOGIJA mačji kašalj mala stvar, sitnica [nije to mačji kašalj… …

    Hrvatski jezični portal