kapota
1kapota — ×kapotà (l. kapota) sf. (2); M trumpas, be rankovių viršutinis drabužis (dažniausiai šiltas, kailinis), liemenė; švarkas, palaidinis: Pasvilk apačion kapotą, ba bus šalta Dbk. Viešnia atėjo užsivilkus kapotà Msn. Nusivilk savo kapòtą Slk …
2kapota — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kapotaocie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wierzchnie okrycie, zwykle wytarte, sfatygowane, zniszczone : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nałożył na siebie znoszoną kapotę. <fr.> {{/stl 10}} …
3kapota tešla — statusas Aprobuotas sritis konditerijos gaminiai apibrėžtis Konditerinė tešla, ruošiama kapojant ilgu peiliu miltus su sviestu ar kitais riebalais, kiaušiniais ir kitomis receptūroje numatytomis žaliavomis, kol nelieka sausų miltų. atitikmenys:… …
4kapota — I ż IV, CMs. kapotaocie; lm D. kapotaot pot. «wierzchnie okrycie, zwłaszcza podniszczone; dawniej wierzchnie okrycie męskie, długie przypominające krojem surdut» ‹fr.› II ż ndm pot. «niepowodzenie, klapa, fiasko» ‹z fr.› …
5kapota — Płaszcz lub kurtka, zwłaszcza stary i znoszony Eng. A coat, especially old and worn out …
6kapóta — कपोत …
7kāpota — कापोत …
8kapotâ̱ri — कपोतारि …
9kapota — kurtka; płaszcz; koniec; nic z tego …
10kapóta-bāṇā — कपोतबाणा …