kant stołu
1kant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kantncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostre zakończenie brzegów przedmiotu lub krawędź uformowana przez dwie stykające się płaszczyzny; ostry bok, załamanie : {{/stl… …
2kant — m IV, D. u, Ms. kancie; lm M. y 1. «brzeg ostro załamany; krawędź, załamanie» Ostre kanty. Kant stołu, biurka. Kanty spodni. Spodnie uprasowane na kant. ◊ pot. Uprasować, wyprasować coś, zwykle spodnie, na kant «prasując utrwalić, usztywnić… …
3kozioł — 1. Fiknąć, machnąć, przewrócić, wywinąć kozła, koziołka a) «przewrócić się, upaść»: Szczęsny wywinął kozła, rąbnął o kant stołu i padł u nóg księdza. I. Newerly, Pamiątka. b) «przekręcić się szybko w powietrzu, głową w dół, odrywając stopy od… …
4trzaskać — ndk I, trzaskaćam, trzaskaćasz, trzaskaćają, trzaskaćaj, trzaskaćał trzasnąć dk Va, trzaskaćnę, trzaśniesz, trzaśnij, trzaskaćnął (trzasł), trzaskaćnęła (trzasła), trzaskaćnęli, trzaśnięty, trzaskaćnąwszy 1. «uderzać gwałtownie, z siłą w coś, o… …
5trzepać — ndk IX, trzepaćpię, trzepaćpiesz, trzep, trzepaćał, trzepaćany trzepnąć dk Va, trzepaćnę, trzepaćniesz, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęła, trzepaćnęli, trzepaćnięty, trzepaćnąwszy 1. «uderzać, potrząsać czymś z rozmachem» Ryba trzepie ogonem.… …
6uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …
7walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… …
8zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… …
9arbuz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. arbuzzie {{/stl 8}}{{stl 7}} jednoroczna roślina warzywna, pochodząca z Afryki, o płożących się łodygach, dużych liściach i żółtych kwiatach, uprawiana w ciepłych krajach; kawon : {{/stl 7}}{{stl… …
10huknąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzyć się boleśnie o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Huknąć się w głowę. Huknąć się łokciem o kant stołu. {{/stl 10}} …
- 1
- 2
