kan almak
1kan almak — damardan bir miktar kan çekmek veya akıtmak …
2kan — is. 1) Atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plazma ve yuvarlardan oluşmuş kırmızı renkli sıvı Cebinden çıkardığı mendille ellerine bulaşan kanları silerek haykırdı. Ö. Seyfettin 2) mec …
3kan gütmek — kan dökerek öç almak istemek …
4kanamak — kanamak, kan gelmek, kan almak II, 323; III, 263, 273bkz: kan ımak …
5hacamat — (A.) [ ﺖﻡﺎﺠﺣ ] kan alma. ♦ hacamat yapmak kan almak …
6neşter — is., tıp, Far. nīşter Kan almak, aşı yapmak veya küçük apseleri açmak için kullanılan ufak bıçak Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller neşter vurmak …
7hacamat etmek (veya yapmak) — 1) hacamat yoluyla kan almak 2) argo hafifçe yaralamak …
8çekmek — kitap noktalamak; attan kan almak;s ıkılan oku çekmek II, 21 çekerek bağlamak II, 21bkz: çıkmak …
9TER'İF — Burnundan kan almak …
10baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse …