kalkmak
101yerinden fırlamak — oturulan yerden hızla kalkmak …
102helâk olmak — 1. yok olmak, ortadan kalkmak. 2. ölmek. 3. çırpınmak …
103zâil — (A.) [ ﻞﺋاز ] yok olan, yok olucu. ♦ zâil olmak yok olmak, ortadan kalkmak …
104arılmak — şifayab olmak, hastalıkdan kalkmak …
105artılmak — öteye beriye koşmak, kalkmak, sendelemek …
106atlamak — sıçramak, ubur etmek, yerinden birden bire kalkmak; tesmiye etmek, ad komak …
107basırğanmak — uykuda hâb i perişandan korkup kalkmak, ağırlık basup muztarib olmak, ağır uyku görmek …
108irikmek — kati olmak; erken kalkmak; usanmak, bıkmak, istikrah etmek …
109saçramak — yerinden kalkmak, fırlamak, sıçramak …
110sikrimek — uykudan sıçrayup kalkmak …