kadłub

  • 111klocowaty — klocowatyaci «podobny do kloca, mający kształt kloca; otyły, ciężki, nieruchawy» Klocowata postać. Klocowaty kadłub …

    Słownik języka polskiego

  • 112korpus — m IV, D. u, Ms. korpussie; lm M. y 1. «ciało człowieka lub zwierzęcia prócz kończyn i głowy; tułów» 2. → garmond 3. archit. «główna część budowli; w architekturze pałacowej: część centralna budynku o charakterze reprezentacyjnym; w architekturze… …

    Słownik języka polskiego

  • 113listwa — ż IV, CMs. listwawie; lm D. listwatew 1. «podłużny, wąski kawałek drewna, zwykle stosowany jako element łączący płaszczyzny, wzmacniający konstrukcję lub jako szczegół zdobniczy» Lamperia z listew. Oprawić obraz w listwy. ∆ mors. Listwa odbojowa… …

    Słownik języka polskiego

  • 114łęk — m III, D. u, N. łękkiem; lm M. i 1. «przednia (czasem tylna) część siodła, wygięta do góry; kula» Siodło z łękami. 2. «siodło z dwiema kulami z przodu i z tyłu» 3. biol. → łuk w zn. 3 4. geol. «wklęsła część fałdu, której wnętrze zbudowane jest… …

    Słownik języka polskiego

  • 115miska — ż III, CMs. miskasce; lm D. miskasek 1. «płaskie, szeroko otwarte naczynie, zwykle podobne z kształtu do spłaszczonej półkuli, najczęściej z blachy, gliny, porcelany lub plastyku, używane zwłaszcza jako sprzęt kuchenny; zawartość tego naczynia»… …

    Słownik języka polskiego

  • 116odbojnica — ż II, DCMs. odbojnicacy; lm D. odbojnicaic 1. kolej. «dodatkowa szyna umieszczona równolegle do szyny jezdnej po wewnętrznej stronie toru, zabezpieczająca tabor przed wykolejeniem się» 2. żegl. «listwa lub belka przymocowana na zewnątrz poszycia… …

    Słownik języka polskiego

  • 117ofutrować — dk IV, ofutrowaćruję, ofutrowaćrujesz, ofutrowaćruj, ofutrowaćował, ofutrowaćowany «wylepić, obłożyć, obić czymś; wypełnić szpary, uszczelnić czymś» Ofutrować okna, drzwi. Kadłub parostatku ofutrowany stalowymi płytami …

    Słownik języka polskiego

  • 118pierścieniopłat — m IV, D. u, M. pierścieniopłatacie; lm M. y lotn. «samolot mający zamiast skrzydeł płat nośny w postaci pierścienia otaczającego kadłub; startuje i ląduje pionowo; koleopter» …

    Słownik języka polskiego

  • 119pięta — ż IV, CMs. pięcie; lm D. pięt 1. «tylna część stopy» Gołe pięty. Dudnić bosymi piętami. Przysiąść na piętach. Odwrócić się, wykręcić się, zakręcić się na pięcie. ◊ Pięta achillesowa, pięta Achillesa «czyjaś słaba strona, dziedzina, w której ktoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 120płatowiec — m II, D. płatowiecwca; lm M. płatowiecwce, D. płatowiecwców 1. lotn. «kadłub samolotu lub szybowca wraz ze skrzydłami, usterzeniem i podwoziem, bez zespołów napędowych i wyposażenia» 2. środ. «samolot» …

    Słownik języka polskiego