kłopocz

См. также в других словарях:

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… …   Słownik języka polskiego

• kłopotać — ndk IX, kłopotaćoczę a. kłopotaćocę, kłopotaćoczesz, kłopotaćocz, kłopotaćotał rzad. «sprawiać komuś kłopot, niepokoić, trapić» Kłopotał kogoś swymi sprawami. kłopotać się «troszczyć się o coś, martwić się, niepokoić, trapić się czymś» O… …   Słownik języka polskiego

• spokojny — spokojnyni, spokojnyniejszy 1. «zachowujący subiektywny spokój, zrównoważony, niewybuchowy, niegwałtowny; będący wyrazem spokoju, opanowania, równowagi» Spokojny głos, ton. Spokojny charakter. Spokojna twarz. Spokojne usposobienie. Spokojne… …   Słownik języka polskiego

• bądź [możesz być] spokojny — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie martw się, nie kłopocz się, nie denerwuj się; bądź pewien, miej pewność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bądź spokojny, ja ci to załatwię. Możesz być spokojny, odbiorę ją z dworca. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kłopotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, kłopotaćoczę || kłopotaćocę, kłopotaćocze || kłopotaćoce, kłopotaćany, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} robić komuś kłopot; martwić, niepokoić, trapić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłopotał sąsiada swoimi sprawami. Nie kłopocz… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kłopotać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} troszczyć się, dbać o coś, martwić się, niepokoić, gorliwie zabiegać o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłopotała się wychowaniem swoich dzieci, prowadzeniem gospodarstwa. Tym się nie kłopocz. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień