kırınım

  • 1kırınım — is., fiz. Işık, ses ve radyoelektrik dalgalarının karşılaştığı bazı engelleri dolanarak geçmesi olayı, difraksiyon …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 2difraksiyon — is., fiz., Fr. diffraction Kırınım …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 3kırıcı — sf. 1) Kırma işini yapan 2) mec. Kaba, sert, çevresindekileri inciten (davranış, söz vb.) Kırıcı bir davranış. 3) mec. Bir şeyin gerektiği gibi gelişmesini, oluşmasını önleyen, engelleyen Grev kırıcı. 4) fiz. Kırınım oluşturan Kırıcı ortam. 5) is …

    Çağatay Osmanlı Sözlük