kılı olan
1səkili — sif. Səkisi olan, səki tikilmiş. Səkili hamam. Səkili küçə. – Bütün kənd . . tək bacalı qara damlarda, ya da ömründə gün üzü görməyən qabağı səkili tövlələrdə yaşayırdı. S. R …
2çəkili — sif. Üzərində çəkisi olan; tikməli (bax çəki 2). <Evin kişisinin> qırxılmış başında paxlava çəkili ağ araqçın, əynində qara şaldan belibüzməli don . . vardır. H. S.. <Qız> boş vaxtlarında Aslan üçün yadigar olaraq çəkili yaylıq… …
3yüngülçəkili — sif. Çəkisi yüngül olan, çəkisi az olan, ağır olmayan …
4səksəkili — sif. və zərf Həyəcanlı, iztirablı, narahat. Nə olub? – deyə, ürəyi səksəkəli rəiyyət bir birinə dəydi. S. R.. Yolçular səksəkəli; Zirvələrə baxdılar; Qayadan bir daş uçdu. N. Xəzri. Ürəyi səksəkəli olan yasavulbaşı onu narahat etdikləri üçün… …
5kıllı — sf. Kılı olan, kıl ile kaplı …
6kəkilbaş — sif. dan. Başında kəkili olan; kəkilli. Kəkilbaş oğlan …
7kəkilli — sif. 1. Kəkili olan. Kəkilli fərə. – Kəkilli durnalar hey qatar qatar; Qaqqıldaşıb keçir, açılmış bahar. R. R.. . . Kəkilli boz torağaylar hərəni öz dilində qarşılayırdılar. M. Rz.. 2. Başında kəkil saxlamış, kəkil qoymuş. Kəkilli uşaq …
8HEBBAR — Çok fazla kılı olan sırtlan veya maymun …
9CESCAS — Kılı çok olan. * Bir otun adı …
10kıl — is. 1) Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı 2) Keçi tüyü 3) sf. Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan Kıl kilim. Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek. H. Türküsü 4) sf …
