jedzenia

  • 101zamlaskać — dk I, zamlaskaćam, zamlaskaćasz, zamlaskaćają, zamlaskaćaj, zamlaskaćał a. IX, zamlaskaćmlaszczę, zamlaskaćmlaszczesz, zamlaskaćmlaszcz 1. «poruszając wargami, językiem (zwłaszcza w czasie jedzenia) wydać odgłos podobny do cmokania» Zamlaskać… …

    Słownik języka polskiego

  • 102zapasik — m III, D. u, N. zapasikkiem; lm M. i zdr. od zapas w zn. 1 Niewielki, niezły, spory zapasik. Zapasik jedzenia. Zapasik grosza …

    Słownik języka polskiego

  • 103zapchać — dk I, zapchaćpcham, zapchaćpchasz, zapchaćpchają, zapchaćpchaj, zapchaćpchał, zapchaćpchany zapychać ndk I, zapchaćam, zapchaćasz, zapchaćają, zapchaćaj, zapchaćał, zapchaćany 1. «włożywszy, wepchnąwszy coś zamknąć jakiś otwór, zapełnić szczeliny …

    Słownik języka polskiego

  • 104zaprosić — dk VIa, zaprosićproszę, zaprosićsisz, zaprosićproś, zaprosićsił, zaprosićproszony zapraszać ndk I, zaprosićam, zaprosićasz, zaprosićają, zaprosićaj, zaprosićał, zaprosićany 1. «zwrócić się do kogoś z zaproszeniem, zaproponować komuś, aby przybył… …

    Słownik języka polskiego

  • 105ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… …

    Słownik języka polskiego

  • 106zeżreć — dk XI, zeżrećżrę, zeżrećżresz, zeżrećżryj, zżarł a. zeżarł, zżarty a. zeżarty, zżarłszy a. zeżarłszy zżerać ndk I, zeżrećam, zeżrećasz, zeżrećają, zeżrećaj, zeżrećał, zeżrećany 1. «o zwierzętach: zjeść, pożreć; rubasznie o ludziach: zjeść coś… …

    Słownik języka polskiego

  • 107zjadliwy — zjadliwywi, zjadliwywszy 1. «skłonny do robienia innym przykrości; sprawiający przykrość; złośliwy, dokuczliwy, uszczypliwy, szyderczy» Zjadliwy krytyk, satyryk. Zjadliwy dowcip, przytyk, żart. Zjadliwa krytyka, satyra. Zjadliwa drwina, ironia.… …

    Słownik języka polskiego

  • 108złakniony — złaknionynieni książk. «zgłodniały, spragniony» Złakniony jakiegokolwiek jedzenia. przen. Złakniony wypoczynku. Złakniony wiadomości …

    Słownik języka polskiego

  • 109zwołać — dk I, zwołaćam, zwołaćasz, zwołaćają, zwołaćaj, zwołaćał, zwołaćany zwoływać ndk VIIIa, zwołaćłuję, zwołaćłujesz, zwołaćłuj, zwołaćywał, zwołaćywany 1. «wołając skupić, zgromadzić gdzieś wiele osób, zwierząt» Zwołać dzieci do klasy. Zwoływać kury …

    Słownik języka polskiego

  • 110żarłok — m III, DB. a, N. żarłokkiem; lm M. te i, DB. ów (także B.=M. zwykle o zwierzętach) «ten, kto jada ponad miarę, przesadnie dużo i łapczywie, kto się objada; obżartuch» Nienasycony żarłok. Nie nastarczysz jedzenia temu żarłokowi. To dziecko to… …

    Słownik języka polskiego