języki

  • 1dostawać się – dostać się na języki — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się tematem rozmów, plotek z powodu postępowania nieakceptowanego przez opinię społeczną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z powodu swoich ekstrawaganckich występów dostała się na języki. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2brać kogoś na języki — (Zaczynać) Rozpuszczać o kimś plotki; oczerniać Eng. (To start) To gossip about someone; to spread rumors about someone; to denigrate or criticize …

    Słownik Polskiego slangu

  • 3kentumowy — ∆ Języki kentumowe → kentum …

    Słownik języka polskiego

  • 4język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …

    Słownik języka polskiego

  • 5Ударение в праиндоевропейском языке — Перед прочтением этой статьи, для лучшего понимания материала, настоятельно рекомендуется ознакомиться со статьёй ударение. Ударение в праиндоевропейском языке было свободным (могло находиться на любом слоге в слове) и подвижным (могло смещаться… …

    Википедия

  • 6język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …

    Słownik frazeologiczny

  • 7polisyntetyczny — ∆ jęz. Języki polisyntetyczne «języki, których cechą znamienną są długie, wielostopniowe wyrazy złożone, np. języki eskimoskie i niektóre języki kaukaskie» …

    Słownik języka polskiego

  • 8pozycyjny — 1. «dotyczący pozycji położenia, określonego miejsca czegoś» ∆ Światła pozycyjne «światła ostrzegawcze, w jakie muszą być wyposażone w czasie złej widoczności statki powietrzne i wodne oraz wszelkie pojazdy» ∆ jęz. Języki pozycyjne «języki, w… …

    Słownik języka polskiego

  • 9słowiański — słowiańskiscy «odnoszący się, należący do Słowian, związany z językiem, kulturą, literaturą i pochodzeniem Słowian» Plemiona słowiańskie. Ludność słowiańska. Kraje słowiańskie. ∆ Języki słowiańskie «jedna z grup indoeuropejskiej rodziny językowej …

    Słownik języka polskiego

  • 10aglutynacyjny — przym. od aglutynacja a) w zn. 1: Właściwości aglutynacyjne osocza krwi. b) w zn. 2: ∆ Języki aglutynacyjne «języki, w których występuje aglutynacja jako podstawowy sposób wyrażania kategorii i stosunków gramatycznych, np. języki ałtajskie,… …

    Słownik języka polskiego