języki

  • 91prajęzyk — m III, D. a, N. prajęzykkiem; lm M. i książk. «język, od którego pochodzą inne języki» Prajęzyk indoeuropejski …

    Słownik języka polskiego

  • 92romanizować — ndk IV, romanizowaćzuję, romanizowaćzujesz, romanizowaćzuj, romanizowaćował, romanizowaćowany «rozpowszechniać, narzucać języki romańskie i kulturę romańską; w okresie panowania starożytnego imperium rzymskiego: narzucać język łaciński i kulturę… …

    Słownik języka polskiego

  • 93różnicować — ndk IV, różnicowaćcuję, różnicowaćcujesz, różnicowaćcuj, różnicowaćował, różnicowaćowany «dzielić pozornie jednolitą całość na różniące się od siebie elementy; wyodrębniać według różnic» Dawne szkoły różnicowały społeczeństwo. różnicować się… …

    Słownik języka polskiego

  • 94ruszczyzna — ż IV, CMs. ruszczyznayźnie, blm «języki ruskie, zwłaszcza rosyjski; wszystko, co ruskie, rosyjskie: zwyczaje, ubiór, język, sztuka» Mówił łamaną ruszczyzną. Otaczał się ruszczyzną …

    Słownik języka polskiego

  • 95slawistyka — ż III, CMs. slawistykayce, blm «nauka, której przedmiotem są języki, literatura, kultura, historia narodów słowiańskich; filologia słowiańska, słowianoznawstwo» ‹śrdwłc.› …

    Słownik języka polskiego

  • 96słowiańszczyzna — ż IV, CMs. słowiańszczyznayźnie, blm 1. «wszystko, co słowiańskie: języki, literatura, kultura Słowian» 2. Słowiańszczyzna «ziemie Słowian; narody słowiańskie» …

    Słownik języka polskiego

  • 97starożytny — starożytnyni 1. «odnoszący się do starożytności epoki historycznej; pochodzący z tej epoki, żyjący w tej epoce, właściwy jej» Starożytna Grecja. Narody, języki starożytne. Literatura, sztuka, rzeźba starożytna. Historia starożytna. 2. «istniejący …

    Słownik języka polskiego

  • 98szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… …

    Słownik języka polskiego

  • 99tatarski — przym. od Tatar Języki tatarskie. ∆ Befsztyk tatarski a. po tatarsku «surowe mielone mięso wołowe albo końskie z przyprawami» ∆ Sos tatarski «ostry zimny sos sporządzany z żółtek, oliwy, octu, musztardy i ogórków kiszonych lub korniszonów» …

    Słownik języka polskiego

  • 100tłumaczyć — ndk VIb, tłumaczyćczę, tłumaczyćczysz, tłumaczyćacz, tłumaczyćczył, tłumaczyćczony 1. «wyjaśniać, objaśniać coś komuś» Tłumaczyć komuś działanie jakiegoś mechanizmu. Tłumaczyć jasno, zrozumiale, zawile. Tłumaczył, jak dotrzeć do celu. Tłumaczył… …

    Słownik języka polskiego