iuvenis

  • 121CLYMENE — I. CLYMENE Oceani ac Tethyos filia, Iapeti uxor. Hesiod. in Theog. Virg. l. 4. Georg. v. 345. Inter quas Clymene curam narrabat inanem Vulcani, Martisque dolos, et dulcia furta. II. CLYMENE ministra Helenes, particeps consiliorum dominae,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 122CLYTIUS — filius Laomedontis, Priami frater. Homer. 10. Il. Item iuvenis quidam a Cydone adamatus. Virg. l. 10. Aen. v. 324. Tu quoque, flaventem primâ lanugine malas Dum sequeris Clytium, infelix nova gaudia Cydon …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 123COLERUS — I. COLERUS Christophorus, Francus, summae spei iuvenis, obiit in Austria A. C. 1604. auctor Commentaii in Taciti Germaniam, aliorumque complurium scriptorum, de quibus vide Ant. Teissier, in Elogiis Erudit. Gallice editis, Part. 2. II. COLERUS… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 124CONVIVIA — vide de iis iam aliquid supra, in voce Cibus: item Cena. In iis, Varro convivarum numerum incipere voluit a Gratiarum numero. et progredi ad Musarum, quibus Apollinem quoque suum indulget Erasinus. Vettius tamen apud Macrob. l. 1. Saturn. c. 7.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 125CROCUM seu CROCUS — CROCUM, seu CROCUS inter praecipua horrorum pratorumque decora, παρὰ τὸ εν κρύει θάλλειν, quod in frigores floreat, nomen nonnullis invenit. Floret enim sub Pleiade et paucos dies, Theophrast. de Plantis, l. 6. c. 6. Virgilio vero flos vernus est …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 126CUSTOS — frequens apud Romanos nomen, denotabat Viros sapientes, qui pueritiae regendae erant praefecti. Virg. l. 5. Aen. v. 546. Custodem ad sese comitemque impubis Iuli Aepytidem vocat. Horatius, l. 1. Serm. Sat. 4. v. 118. Dum Custodis eges. Et in Arte …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 127CYBELE — Caeli ac Terrae filia, Saturni uxor, aliis nominibus Obs, Rhea, Vesta, Magna mater, Dindymene, et Berecynthia appellata. Cybele atem dicta putatur a Cybelo Phrygiae monte, ubi eius sacra, quae Tertullianus, Apolog. ridet, primo creduntur… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 128DAPHNIS — I. DAPHNIS Graece Δαφνὶς, item Δαφνίνη, Daphnitis, Plin. Ins. Aethiopiae, in Arabico sinu, unde Casia Daphnitis forre dicta, quod ex ea afferebatur, ut omnium praestantissima, quippe proxime accedens ad cinnamomum, et ob id ἰςοκίνναμωμον quoque… …

    Hofmann J. Lexicon universale