isyân
71başkaldırı — is. Ayaklanma, isyan Tartışma, insanların ıstırap ve acıya karşı duydukları başkaldırıya dayanıyordu. H. E. Adıvar …
72bilfiil — zf., Ar. bi l fiˁl İş olarak, iş edinerek, gerçekten, eylemli olarak Türk milleti bu mütecavizlerin hadlerini ihtar ederek hâkimiyet ve saltanatını, isyan ederek kendi eline, bilfiil almış bulunuyor. Atatürk …
73Celâli — is., öz., tar., Ar. celālī İlk olarak Yavuz Sultan Selim döneminde ortaya çıkıp devlete isyan eden Bozoklu Derviş Celâl in adamlarına ve ondan yana olanlara, sonraları da ortaya çıkan bütün eşkıyaya verilen ad …
74indifa — is., jeol., esk., Ar. indifāˁ 1) Püskürme 2) Başkaldırma, isyan etme, ayaklanma 3) tıp Kızamık, kızıl vb. hastalıklarda vücutta kırmızı lekeler görülme Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller indifa etmek …
75isyankâr — sf., Ar. ˁiṣyān + Far. kār Başkaldırıcı, isyancı …
76itham — is., Ar. ithām Suçlama, suçlu görme Bu nutku, bu ithamları duyunca nokta memuru isyan eder. M. Ş. Esendal Birleşik Sözler ithamname Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller itham etmek ithamda bulunmak …
77kalkışma — is. 1) Kalkışmak işi 2) İsyan, ayaklanma, kıyam …
78otonom — sf., Fr. autonome Özerk, muhtar Bu otonom bölgelerde Zeta, 1040 ta Bizans a karşı isyan ederek yarım asır mücadeleden sonra ikinci Sırp devleti vücuda geldi. F. R. Atay …
79simgecilik — is., ği, ed. Sembolizm Burada artık simgecilik maddi dünyanın isyan dolu bir ifadesi olmaktan çıkmıştır. S. İleri …
80tatlılıkla — zf. Tatlı dille, anlayışla, hoşgörü göstererek, iyilikle Hayriye Hanım kocasını tatlılıkla yola getiremeyeceğini anladığı için birdenbire isyan bayrağını açtı. R. N. Güntekin …
