isyân
111FİR'AVNİYYET — Firavun gibi oluş, isyankârlık ile Allah ı tanımayış. İnat ile Allah a isyan edip halkı sapık yollara, dalâlete ve dinsizliğe sevke çalışmak …
112GULÜVV-İ ÂMM — Genel ayaklanma, umumi isyan …
113HALİ' — Boşanmış erkek, zevcesini şer an terketmiş adam. (Müennesi: Hâlia dır.) * İtaatsız, isyan eden, utanmaz, kayıtsız, hayasız. * Kovulmuş. * Soyulmu …
114HULF-ÜL VAÎD — Va dedilmiş azabı yapmamak, cezâyı yerine getirmemek. (Cenâb ı Hak kendine isyan edenlerin, günahta devam edenlerin cehenneme gideceklerini beyan ediyor, tehdid ediyor, vaid ile beyanda bulunuyor. Affetmediği takdirde bu vaidinden dönmesi, aslâ… …
115HURUC — Çıkma. Dışarı çıkma, çıkış. * Ayaklanma, isyan etmek …
116HURUC ALESSULTAN — Meşru hükümete karşı kıyam ve isyan etme …
117HURUC-İ FÂHİŞ — Haddini aşmak. * Büyük isyan hareketinde bulunmak …
118KAZAN KALDIRMAK — t. Yeniçerilerin isyanı münasebetiyle kullanılan bir tabirdi. Yeniçeriler isyan ettikleri zaman yemek pişirilen kazanlarını da, toplandıkları At Meydanı na getirdikleri için bu tabir meydana gelmiştir. Sonradan da devlete karşı koymağa kalkanlar… …
119KIYAM — Ayakta durmak. Ayağa kalkmak. * Ayaklanmak. İsyan. * Ölümden sonra tekrar dirilmek. * Bir işe başlamak, devam etmek. * Satılan bir mal hakkında müşteri ile anlaşıp kararlaşma. * Canlanmak. * Kıyâmet günü (mânâsına da gelir). * Namazın iftitah… …
120KÂR — f. (Kelimeye bir ek olup, isimleri sıfat yapar) Eden, edici, yapan mânâlarına gelir ve li, lı, cı, ci gibi eklerin de karşılığıdır. İtaat kâr, hilekâr, isyan kâr, hamur kâr, kanaatkâr...gibi …