istihzâ
1istihza — is., esk., Ar. istihzāˀ Gizli veya ince alay Sivri burnu, korkunç bir istihza ile şimdi bana doğru uzamıştı. Y. Z. Ortaç Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller istihza etmek …
2istihzâ — (A.) [ اﺰﻬﺘﺱا ] alay. ♦ istihzâ etmek alay etmek …
3İSTİHZA — Alay etmek, birisi ile eğlenmek. * Birisini gülünç duruma düşürmek, maskara etmek …
4İSTİHZA' — (İstihdâ ) Alçak gönüllülük göstermek, kendisini aşağı tutmak …
5istihza etmek — alay etmek, alaya almak …
6kındırmak — istihza, hücum, tahrik etmek, teayüb eylemek …
7MÜSTEHZÎ — İstihza eden. Biriyle eğlenen. Herkesle eğlenmek isteyen …
8TEHEKKÜM — İstihza. * Tevbih. Şiddetle azarlama. Görünüşte ciddi, hakikatta alaydan ibaret olan eğlenme. * Edb: Tarizin tesirli olan kısmı …
9bilmece — is. 1) Bir şeyin adını anmadan niteliklerini üstü kapalı söyleyerek o şeyin ne olduğunu bulmayı dinleyene veya okuyana bırakan oyun, muamma 2) mec. Bilinmeyen şey, muamma Basit cümleleri bile anlamak güç olurken istihza bir bilmeceye döner. A. Ş …
10maskeleme — is. Maskelemek işi ... böyle bir şeye inanmaktaki utancını sahte bir istihza gülüşüyle maskelemeye çalışarak sordu. P. Safa …
- 1
- 2
