istiğrâk
1istiğrak — is., ruh b., esk., Ar. istiġrāḳ Dalınç …
2İSTİGRAK — Gark olmak, dalmak. * Dalgınlık. * Ist: Seraba kapılmak. Manevî bir hal ile hayret ve taaccübden bayılmak derecesine gelmek. * Tas: Dalgınlıkla, zihni bütün bütün meşgul olmak. Aşk ı İlâhî ile dünyayı unutup kendinden geçmek. * Gr: El harf i ta… …
3istiğrâk — (A.) [ قاﺮﻐﺘﺱا ] 1. dalma, gömülme. 2. boğulma. 3. kendinden geçme …
4EHL-İ İSTİĞRAK — Manevi bir coşkunlukla kendinden geçmiş hâle giren zatlar …
5dalınç — is., cı, ruh b. 1) Kendinden geçercesine sessiz bir coşkuya dalma, istiğrak, meditasyon 2) Günlük hayatın sıkıntılarından sıyrılmak amacıyla bağdaş kurarak sessiz ve hareketsiz bir biçimde düşüncelerden uzaklaşma, kendini dinleme, istiğrak,… …
6LÂM-I CER — Kelimeyi cerreden lâm harfi. Kelimenin sonunu i diye okutur. Lillâhi, Lieclillâhi de olduğu gibi. İstihkak ve ihtisas, has ve müstehak ve zarfiyyet, illet mânâsını verir LÂM I TA RİF VEYA LÂM I İ Kelimenin mânâsını umuma teşmil ettiği için,… …
7kapsamak — şamil ve havi olmak, şehir ve kaleyi askerle istila etmek, istigrak eylemek, ihate, muhasare …
8CEZBE — Tas: Meczubiyet, istiğrak. Allah ı hatırlayıp Allah sevgisi ile kendinden geçer bir hale gelme …
9EHL-İ SEKR — f. Aklı ile hareket edemeyip hissi ve zevki ile hareket eden, sarhoş. * Tas: İlâhî bir tecelli ile istiğrak halinde olanın kendinden geçmesi hali …
10FARK-I TÂMM — Tas: Dünya ile olan alâkaları tamamen terkederek, ehadiyyet dergâhına tam bir teveccühle istiğrak haleti …
- 1
- 2
