iskier

  • 1iskra — ż IV, CMs. iskrze; lm D. iskier «rozżarzona cząstka płonącego ciała, oderwana od całości» Iskry z płonącego polana. Snop iskier. ∆ Iskra elektryczna «rodzaj wyładowania elektrycznego, krótkotrwały prąd elektryczny przepływający przez gaz,… …

    Słownik języka polskiego

  • 2chwytacz — m II, D. a; lm M. e, D. y techn. «przyrząd lub część urządzenia technicznego, służąca do chwytania, przytrzymywania czegoś; chwytak» ∆ Chwytacz iskier → iskrochron ∆ Chwytacz dźwigu «urządzenie do samoczynnego zatrzymywania lub ograniczania… …

    Słownik języka polskiego

  • 3deszcz — m II, D. u (dżdżu); lm M. e (dżdże), D. ów (dżdżów) «opad atmosferyczny w postaci kropel wody spadających z chmury» Ciepły, majowy, wiosenny deszcz. Chwilowy, drobny, przelotny deszcz. Deszcz ciągły, nawalny, rzęsisty, ulewny. Chodzić w deszcz,… …

    Słownik języka polskiego

  • 4iskrochron — m IV, D. u, Ms. iskrochronnie; lm M. y techn. «urządzenie (np. sito, kapa na kominie lub rurze wydechowej ciągnika) zabezpieczające przed wydobywaniem się iskier; odiskiernik, odiskrownik» …

    Słownik języka polskiego

  • 5iskrowy — przym. od iskra Wyładowania iskrowe. ∆ techn. Próba iskrowa «sposób przybliżonego określania gatunku stali na podstawie wyglądu iskier powstających przy szlifowaniu próbki ściernicą» …

    Słownik języka polskiego

  • 6krzesać — ndk IX, krzesaćszę, krzesaćszesz, krzesz, krzesaćał, krzesaćany 1. «wydobywać iskry, zwłaszcza przez uderzenie żelazem o kamień lub narzędziem stalowym (krzesiwem) o krzemień» Krzesać ogień. Konie krzesały snopy iskier. ◊ Krzesać hołubce «w tańcu …

    Słownik języka polskiego

  • 7krzesiwo — n III, Ms. krzesiwowie; lm D. krzesiwoiw «narzędzie, zwykle stalowe, którym dawniej uderzano w krzemień dla wydobycia z niego iskier» …

    Słownik języka polskiego

  • 8miliard — m IV, D. a, Ms. miliardrdzie; lm M. y 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1 000 000 000» Miliard ton węgla. Miliardy lat świetlnych. 2. często w lm «niezliczone mnóstwo czegoś, bardzo dużo; ogromna liczba, suma (pieniędzy)» Na niebie… …

    Słownik języka polskiego

  • 9odiskiernik — m III, D. a, N. odiskiernikkiem; lm M. i techn. «urządzenie zabezpieczające przed wydobywaniem się iskier z komina parowozu, rury wydechowej ciągnika itp.; odiskrownik» …

    Słownik języka polskiego

  • 10ognisty — ognistyiści 1. «pałający ogniem, pełen ognia, żaru; rozżarzony, gorejący, płomienisty» Ognista błyskawica, łuna. Ognista lawa. Ognisty deszcz iskier. ◊ przestarz. dziś żart. Woda ognista, napój ognisty «wódka, alkohol» 2. «mający barwę ognia;… …

    Słownik języka polskiego