irridere
11Ver — Ver, eine sehr alte Partikel, in der Deutschen sowohl, als allen mit derselben verwandten Sprachen, welche ehedem auch für sich allein üblich war; aber jetzt nur noch in der Ableitung vorkommt, wo sie von einer sehr mannigfaltigen Bedeutung ist,… …
12irrision — (i rri zion ; en vers, de quatre syllabes) s. f. Action de se rire de. L irrision des vieilles choses. Action de celui qui se rit de. L irrision des moqueurs. HISTORIQUE XVIe s. • Irrision, COTGRAVE . ÉTYMOLOGIE Lat. irrisionem, de… …
13FUFIUS Geminus cum Rebellio Gemino — A. C. 782. Cos. Gratiâ Liutae Augustae promotus dicax et Tiberium acerbis facetiis irridere solitus. Tac. Ann. l. 5. c. 1. et. 2 …
14MOCOSA Actio — apud Quintilian. l. 11. c. 3. sub fin. Quare non immerito reprehenditur pronuntiastio vultuosa et gesticulationibus molesta, et vocis mutationibus resultans, nec inutiliter ex Graecis veteres transtulerunt, quod ab his sumptum Lenas Popilius… …
15PALAESTRICI Juvenes — olim tondebantur, uti discimus ex Tertulliano de Pallio c. 4. ubi de suis Carthaginiensibus: Unde apud aliquos Numidas, etiam equis caesariatos, iuxta cutem tonsor et cultri vertex solus immunis? In quibus verbis tonsor, pro tonsura, ut apud… …
16SANNA — Graecis ὁ Σάννας, in Glossis, Subsannator, idem cum Apinario vel Apenario. Cuiusmodi homines, μωρολόγοι, ridicularia quâcumque occasione funditant, et non solum dictis ac salibus, sed etiam, imo facie magis, quam facetiis ridiculi, rictu oris,… …
17SILLUS — Graece Σίλλος, Hesychio ἔμμετρον σκῶμμα: Aeliano l. 3. Var. Hist. c. 40. ψόγος κατὰ παιδιᾶς δυϚαρέςτου, contumelia um ioci acerbitate, unde σιλλαινειν, irridere, quam vocem Pollux l. 2. c. 4. interpretatur, ἐπὶ χλευασμῷ σέιειν τοὺς ὀφθαλμοὺς:… …
18burlare — 1bur·là·re v.tr. e intr. CO 1. v.tr., fare oggetto di una burla, beffare: lo hanno burlato e lui è stato al gioco | gabbare, raggirare: ci ha burlati ben bene Sinonimi: beffare, canzonare, deridere, irridere, prendere in giro, prendere per i… …
19dileggiare — di·leg·già·re v.tr. (io diléggio) CO deridere Sinonimi: beffare, canzonare, farsi gioco, irridere, prendere in giro, prendersi gioco, schernire. {{line}} {{/line}} DATA: av. 1342. ETIMO: etim. incerta …
20dissacrare — dis·sa·crà·re v.tr. 1. BU privare della consacrazione, sconsacrare Sinonimi: desacralizzare, sconsacrare. 2. CO estens., contestare o irridere istituzioni, idee, persone ritenute sacre o di alto valore: dissacrare i valori borghesi Sinonimi:… …