irade
1Irade — I*ra de ([ e]*r[aum] d[asl]), n. [Turk.] A decree of the Sultan. [1913 Webster] …
2Irade — (das, arab., »Wille«), in der Türkei Bezeichnung der Kabinettsorder des Sultans, die aus der Kanzlei des Palastes direkt an den Großwesir ergehen. Die weitere Bekanntmachung derselben liegt dem Großwesir ob. I. unterscheidet sich von Hatt… …
3Irade — (arab., spr. – deh, d.i. Wille), in der Türkei offizielles Aktenstück in Form eines kaiserl. Befehls an den Großwesir zum Behuf der Bekanntmachung …
4irade — is., Ar. irāde 1) Bir şeyi yapıp yapmamaya karar verme gücü, istenç Korkunç bir irade kuvveti sarfıyla baş ucundaki lambayı yaktı. S. F. Abasıyanık 2) fel., ruh b. İstenç 3) esk. Buyruk Görülünce vurulması için irade bile var. S. M. Alus 4) esk.… …
5İRADE — İstek, arzu. Dilemek. Emir. Ferman. * Bir şeyi yapmak veya yapmamak için olan iktidar, güç.(İrade, ihtiyardan daha geniştir, umumidir. İhtiyar, taraflardan birini diğerine tafdil ile beraber tercihtir. İrade; yalnız tercihtir. Mütekellimler bazan …
6Irade — Ira|de 〈m. 24 oder n. 28; früher〉 Erlass des türkischen Sultans [<arab. türk. irâ deh „Wunsch“] * * * Irade [türkisch, von arabisch irādah »Wille«, »Begehren«; »Erlass«] der oder das, s/ n, Erlass des Sultans. * * * Ira|de, der od. das; s …
7iradé — (entrée créée par le supplément) (i ra dé) s. m. Décret du gouvernement de la Sublime Porte. Un iradé impérial. ÉTYMOLOGIE Prononciation turque de l arabe irada ( 1er a long), volonté, désir …
8Irade — Ira|de der od. das; s, n <über türk. irade aus arab. irādah »Wille, Begehren; Erlass«> Erlass des Sultans (der Kabinettsorder des absoluten Herrschers entsprechend) …
9irade beyanı — is., huk. Bir sonuca yönelmiş irade açıklaması …
10irade kaybı — is., ruh b. İrade yitimi …