irade
11irade yitimi — is., ruh b. Karar verme, dikkat, istekli kımıldama vb. zihin veya beden etkinliğine ilişkin işleri yapamamaktan doğan sinir yorgunluğunda görülen bir belirti, irade kaybı, abuli, istenç yitimi …
12İRADE-İ CÜZ'İYYE — Allah tarafından insanın kendi salâhiyetinde bıraktığı istek, arzu. İnsanın herhangi bir tarafa meyletme kuvveti ve isteği. Az ve zayıf irade …
13İRADE-İ KÜLLİYE — Külli irade. Allah ın her şeye şâmil olan emri ve iradesi …
14İRADE-İ SENİYYE — Padişahın, bir işin yapılması veya yapılmaması hakkında verdiği emir. İrade eskiden şifahî, yani ağızdan emir vermek, yahut kendi el yazısı ile yazmak suretiyle verilirdi. Sonradan iradeler mabeyn baş kâtibinin imzasını taşıyan yazılı kâğıtla… …
15İRADE-İ İLÂHİYE — Külli irade. Allah ın emri ve isteği …
16irade — Turk. /i rddah de/, n. a decree of a Muslim ruler. [1880 85; < Turk < Ar iradah will, wish] * * * …
17irade — noun A decree of a Muslim ruler …
18irade — foirade tirade …
19Irade — I|ra|de 〈m.; Gen.: s, Pl.: n oder n.; Gen.: s, Pl.: n; früher〉 Erlass des türkischen Sultans [Etym.: <arab. türk. irâ deh »Wunsch«] …
20irade — ira·de …