involare

  • 11ambler — [ ɑ̃ble ] v. intr. <conjug. : 1> • XIIe; a. provenç. amblar, du lat. ambulare, spécialisé en ce sens en bas lat.; cf. ambulatura « amble » ♦ Équit. Aller l amble. Trotteur distancé pour avoir amblé. ● ambler verbe intransitif (ancien… …

    Encyclopédie Universelle

  • 12emblée — (d ) [ dɑ̃ble ] loc. adv. • XVe; en emblee « en cachette » XIIe; du lat. involare « se précipiter sur » ♦ Du premier coup, au premier effort fait pour obtenir le résultat en question. ⇒ aussitôt (cf. D entrée de jeu). « Quand un de ces à propos… …

    Encyclopédie Universelle

  • 13emblée\ d' — emblée (d ) [ dɑ̃ble ] loc. adv. • XVe; en emblee « en cachette » XIIe; du lat. involare « se précipiter sur » ♦ Du premier coup, au premier effort fait pour obtenir le résultat en question. ⇒ aussitôt (cf. D entrée de jeu). « Quand un de ces à… …

    Encyclopédie Universelle

  • 14voleur — voleur, euse [ vɔlɶr, øz ] n. et adj. • 1549; de 2. voler; volleur « chasseur au vol » (1516), semble avoir été pris par métaph. pour désigner des mauvais garçons I ♦ N. 1 ♦ Personne qui s approprie ou s est approprié, par ruse ou par force, le… …

    Encyclopédie Universelle

  • 15LASSATINI — alias Assasini, Arsacides, Chasii, Cultelliferi, exsecranda apud Turcas Secta, carnificio Principum et virorum illustrium destinata. Institutos ferunt ante An. 600. ab Alaodim quodam, et in provinciis Tyri ac Phoeniciae, (ubi olim Episcopatus… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 16PYRALLIS — animal pennatum, haud multo maius muscis, in fornacibus aerariis Cypri. Plin. l. 11. c. 36. In Cypri aerariis fornacibus et medio ignium maioris muscâ magnitudinis volat pinnatum quadrupes: appellatur Pyrallis, a quibusdam Pyrausta. Idem de… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 17VOLA — Graece θέναρ, cavum in manu, seu cava manus planities, nomini tantum, exceptis, quibusda. Namque et hinc cognomina inventa, Planci, Plauti, Scauri, Pansae, Plin. l. 11. c. 45. Hanc stipem porrigentibus praebere mendici soliti. Sueton. Aug. c. 91 …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 18d’emblee — /dã ble/, it. /dam ble/ locuz. avv., fr. [comp. di de di e emblée, part. pass. femm. del verbo ant. embler involare ], usata in ital. come avv. [in modo rapido e inaspettato: un successo ottenuto d emblée ] ▶◀ all improvviso, di colpo, di primo… …

    Enciclopedia Italiana

  • 19fregare — [lat. frĭcare ] (io frégo, tu fréghi, ecc.). ■ v. tr. 1. [passare più volte la mano, o un oggetto condotto dalla mano, sulla superficie d un corpo, premendo, anche nella forma fregarsi : f. le pentole ; fregarsi le mani ] ▶◀ sfregare, (non com.)… …

    Enciclopedia Italiana

  • 20grattare — [dal germ. krattōn ]. ■ v. tr. 1. [sfregare una parte del corpo con le unghie, anche nella forma grattarsi : E lascia pur grattar dov è la rogna (Dante); non grattarti la testa ] ● Espressioni: fig., fam., grattarsi la pancia ➨ ❑. 2. [strofinare… …

    Enciclopedia Italiana