intrinsecus
71SILENUS — I. SILENUS Bacchi nutritius et Paedagogus, semper asinô vehi solitus: quem Aratus, in gratiam alumm, inter sidera translatum dicit. Silenos vero provectioris aetatis Satyros dici, affirmat Pausan. l. 1. quos ebrios, ut plurimum, fingunt. Unde… …
72SODOMA — singular. numeri et pluralis; SODOMUM Solino c. 38. urbs maxima quondam Palaestinae ad lacum Asphaltitem, de caelo cum Gomorrha, Adamah, et Zeboiim tacta, et a lacu absorpta, cuius vestigia adhuc apparent, ab Hierosolymis ad 50. mill. pass. in… …
73SYRTITES — nomen gemmae, apud Solin. c. 2. Eruitur gemmae in parte Lucaniae, facie adeo iucundâ, ut languentes intrinsecus stellas et subnubilô renidentes croceô colore perfundat, ea quoniam in littore Syrtium inventa primum est, Syrtites vocatur.… …
74TARICHEA — oppid. munitissimum Palaestinae in Galilaea ad lacum Genesaret. Iefferkin, teste P. Lachsteniô. In tribu Isaschar. Fuit etiam Tarichea oppid. Aegypti apud Canopum, teste Stephano: et alterum apud Sonicas. Graece Ταριχέα, quô nomine et aliae… …
75UNIO — I. UNIO nomen legis apud Aragonios, quâ olim libertati suae cavebant. Postquam enim Petrus cognomine ab Acinace, quod Legem de electione Regis strictô acinace discidisset, regnum fecisset hereditarium, ut nihilominus libertas sua manert salva,… …
76intrinseco — in·trìn·se·co agg., s.m. CO 1a. agg., inerente alla cosa in sé, insito nella natura più intima di qcs. o di qcn.: pregi, difetti intrinseci; l alimentazione è una necessità intrinseca a tutte le forme di vita Contrari: esteriore, 1esterno,… …
77intrinsisch — in|trịn|sisch 〈Adj.; bes. Psych.〉 aus dem Innern, von innen kommend, von innen bewirkt; Ggs.: extrinsisch; intrinsische Motivation [Etym.: <engl. intrinsic <lat. intrinsecus »inwendig, innerlich«] …
78Thomas von Aquin — 1225–1274, bedeutendster Vertreter der Scholastik, die auf den Gedanken des Aristoteles aufgebaut ist. T.v.A. entwickelte die Lehre vom gerechten Preis (⇡ Justum Pretium), bei dem jeder Tauschpartner seine aufgrund des „standesgemäßen Unterhalts“ …
79intrinseco — /in trinseko/ [dal lat. intrinsĕcus, avv., all interno ] (pl. m. ci, ant. o volg. chi ). ■ agg. 1. [che appartiene alla cosa in sé, che procede dalla sua intima natura: pregi, difetti i. ] ▶◀ connaturato, connesso, insito. ◀▶ estraneo, estrinseco …
80intrinsisch — in|trịnsisch [nach engl. intrinsic von lat. intrinsecus = inwendig]: im Inneren (z. B. einer Zelle) gelegen …
