intihâ
1intiha — is., esk., Ar. intihā Son, sona erme, sonu gelme …
2İNTİHA — Son, nihayet, uç.İNTİHA : Eğilme. Dayanma, yaslanma …
3intihâ — (A.) [ ﺎﻬﺘﻥا ] 1. son. 2. sona erme …
4intiha’ — ə. 1) nəhayət, son, axır; 2) sona çatma, nəhayəti olma, bitmə …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
5intiha — bax intəha. Əmaninin dilrübası; Əzəldən rəhnüması; İntihayi müddəası; Sənsən canımın cananı. Əmani. <Xacə> qəziyyəni ibtidadan intihayədək Yusif şaha nəql etdi. M. F. A …
6İNTİHA-PEZİR — f. Sona eren, nihâyet bulan …
7BÎ-İNTİHA — f. Sonsuz, nihâyetsiz …
8çapduk — intiha, encam, netice. licam i esb, parlak, at takımı …
9Sultan Walad — Baha al Din Muhammad i Walad (PerB|بها الدین محمد ولد), more popularly known as Sultan Walad (PerB|سلطان ولد), was the eldest son of Jalal Al Din Rumi, Persian poet and Sufi, and one of the founders of the Mawlawiyaa (PerB|مولویه)order [ Schubert …
10biintiha — sif. <fars. bi. . . və ər. intiha> İntəhasız, sonsuz; son dərəcə, lap çox. <Muzdur> xüsusilə düşdüyü bəladan . . xilas olub, divan xatirəsindən qurtulmasına biintiha şakir idi. S. M. Q …
- 1
- 2
