intestātus
1INTESTATUS — qui Decesserat, habebatur olim pro damnato ac infami. Cum enim Conciliorum Canonibus certam bonorum suorum atque adeo decimam partem, ut est apud Matth. Paris. p. 113. distribuere in pios usus quisque teneretur: qui id non egisset, salutis suae… …
2intestatus — /intesteytas/ In the civil and old English law, an intestate; one who dies without a will …
3intestatus — /intesteytas/ In the civil and old English law, an intestate; one who dies without a will …
4intestatus — (Civil law.) Intestate; without leaving a will; an intestate …
5intestatus decedit, qui aut omnino testamentum non fecit; aut non jure fecit; aut id quod fecerat ruptum irritumve factum est; aut nemo ex eo haeres exstitit — /intesteytas dasiydat kway 6t omnaynow testamentam non fiysat, 6t non juriy fiysat, 6t id kwod fiysarat raptam iratamviy faektam est, 6t niymow eks iyow hiriyz ekstatat/ A person dies intestate who either has made no testament at all or has made… …
6intestatus decedit, qui aut omnino testamentum non fecit; aut non jure fecit; aut id quod fecerat ruptum irritumve factum est; aut nemo ex eo haeres exstitit — /intesteytas dasiydat kway 6t omnaynow testamentam non fiysat, 6t non juriy fiysat, 6t id kwod fiysarat raptam iratamviy faektam est, 6t niymow eks iyow hiriyz ekstatat/ A person dies intestate who either has made no testament at all or has made… …
7Intestatus decedit qui aut omnino testamentum non fecit; aut non jure fecit; aut id quod fecerat ruptum irritumve factum est; aut nemo ex eo haeres exstitit — A person dies intestate who either made no will, or made one not according to law, or the one which he made has been broken or rendered ineffectual, or who is one whom no devisee survives …
8intestat — [ ɛ̃tɛsta ] adj. • XIIIe; lat. intestatus ♦ Dr. Qui n a pas fait de testament. Elle est morte intestat (⇒aussi ab intestat) . N. Les intestats. ● intestat adjectif invariable et nom (latin …
9ab intestat — ● ab intestat adverbe (latin juridique abintestato, de ab, de la part de, et intestatus, sans testament) Se dit de la succession régie par la loi en l absence d un testament. ab intestat loc. adv. (lat.) DR En l absence de testament. ⇒AB INTESTAT …
10Testament — Testament, 1) (Altes u. Neues T.), s.u. Bibel; 2) (lat. Testamentum, altdeutsch Gemächt), im Allgemeinen jede einseitige letztwillige Disposition; bes. 3) eine letztwillige Disposition,[403] durch welche der Erblasser für seinen Todesfall einen… …
