interpellata

  • 1interpellata — in·ter·pel·là·ta s.f. → interpellato …

    Dizionario italiano

  • 2HENRICUS I — I. HENRICUS I. Dux Megapolitanus, fil. Ioh de quo supra, Ludovici IX. Gall. Regis in Palaestinam comes, captus a Saracenis 26. annos in duta servitute exegit, tandem a Sultano dimislus, cum ad suos rediisser, Obiit. A. C. 1302. II. HENRICUS I.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 3rifiuto — ri·fiù·to s.m. AU 1. il rifiutare; atteggiamento, discorso ecc. con cui si rifiuta: rispondere con un rifiuto, opporre un netto rifiuto, in seguito al suo rifiuto è stata interpellata un altra persona Sinonimi: diniego, negazione, 1no. Contrari:… …

    Dizionario italiano

  • 4interpellato — pl.m. interpellati sing.f. interpellata pl.f. interpellate …

    Dizionario dei sinonimi e contrari

  • 5destourber — Destourber, act. acut. C est mettre ou faire trouble et empeschement à aucun en quelque chose. Ainsi disoit on anciennement destourber et empescher aucun en sa possession. Interturbare possessionem alicuius ei negotium facescere. Et usoit on des… …

    Thresor de la langue françoyse

  • 6entrelaisser — Entrelaisser, Intermittere. Cic. Celle chose fut entrelaissée par la guerre, Haec res interpellata fuit bello …

    Thresor de la langue françoyse