interclūsĭo
1Interclusion — In ter*clu sion, n. [L. interclusio. See {Interclude}.] Interception; a stopping; obstruction. [1913 Webster] …
2interclusión — interclusión. (Del lat. interclusĭo, ōnis). f. ant. Acción de encerrar algo entre otras cosas …
3ԲԱՑԱՌՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 472 Chronological Sequence: 6c գ. ἁπόληψις exceptio, interclusio, separatio Ի բաց առումն, զատումն, որոշումն. որ ըստ տրամաբանից հակադրի առադրութեան, այսինքն մերձադրութեան. *Հակադրութեանց առադրութեան եւ բացառութեան. ʼի ձեռն առադրութեան… …
4interiectio — (s.f.) Breve frase interposta fra elementi che sono ripetuti. Es.: scis, Proteus, scis ipse. interpositio, interclusio …
5haleine — Haleine, Anhelitus, Anima, Spiritus, Halitus. Puante haleine, Grauis halitus, Grauitas oris, Graueolentia halitus, Oris graueolentia. Une haleine qui sent fort mal, Grauis halitus. Haleine qui sent le vin, Anhelitus vini. Courte haleine, Angustus …
6parenthese — Parenthese, C est à dire interposition et enclavement d une sentence dedans une autre, Parenthesis, Interpositio, Interclusio …
7interclusión — (Del lat. interclusĭo, ōnis). f. ant. Acción de encerrar algo entre otras cosas …
