inorganik
1inorganik — sf., ği, Fr. inorganique 1) Cansız olan Mineraller inorganik maddelerdir. 2) kim. Organik olmayan, anorganik 3) is., biy. Hücrelerin cansız bölümleri 4) is., tıp Organlardaki bozukluktan ileri gelmeyen hastalık Birleşik Sözler inorganik kimya… …
2İNORGANİK — Fr. Mâden cinsinden olan, cansız maddelerden bulunan. Organik olmayan. Hayvan ve insan gibi vücud yapısına ait olmayan …
3inorganik kimya — is., kim. Canlıların dışında, yer kabuğunu oluşturan, bütün kimyasal maddeleri inceleyen kimya dalı …
4inorganik öge — is., kim. Besinlere koruyucu olarak eklenen bazı asit türü …
5mineral — is., li, jeol., Fr. minéral 1) Normal sıcaklıkta doğada katı durumda birtakım maddelerle karışık veya birleşik olarak bulunan veya kimyasal yollarla elde edilen inorganik madde 2) sf. İçinde inorganik maddeler bulunan Mineral maddeler. Birleşik… …
6anorganik — sf., ği, kim., Fr. anorganique İnorganik …
7çirişlenme — is. 1) Çirişlenmek işi veya durumu 2) Nişastanın ve bazı inorganik tuzların etkisi ile yapısının bozulması, su alarak şişmesi, kristal özelliğini kaybetmesi ve viskozite ve enzimlere karşı hassasiyetinin artması …
8kimya — is., Ar. kīmyāˀ 1) Maddelerin temel yapılarını, birleşimlerini, dönüşümlerini, çözümleme, birleşim ve üretim yöntemlerini inceleyen bilim 2) mec. Üstün özellikler taşıyan çok değerli şey Emniyetlerini kazanmak için bu esrar bir kimya gibi gizli… …
9öge — is. 1) Birleşik bir şeyi oluşturan basit şeylerden her biri, unsur, eleman 2) Başka şeylerin kendisinden türediği ilk madde, ilke, unsur 3) dbl. Bir cümleyi oluşturan özne, yüklem, tümleç vb. birimlerden her biri 4) man. Bir sınıf veya bir… …
10öz beslenme — is., biy. Besinini bağımsız olarak sağlama, inorganik azot, azotlu maddeler ve karbonhidratların sentezini yapabilme, ototrofi …
- 1
- 2