innocente it
1innocente — INNOCÉNTE adv. (muz.; ca indicaţie de execuţie) Nevinovat, simplu, fără artificialitate. [< fr. innocente]. Trimis de LauraGellner, 04.05.2005. Sursa: DN INNOCÉNTE adv. (muz.) nevinovat, simplu. (< it. innocente) Trimis de raduborza,… …
2innocenté — innocenté, ée (i no san té. tée) part. passé d innocenter. Innocenté par le jury …
3Innocente — (ital., spr. innotschénte), unschuldig; als musikalische Vortragsbezeichnung: ungekünstelt, naiv …
4innocente — innocente. adj. desus. inocente …
5Innocente — Innocente, Innocenzo italienische Form von → Innozenz (Bedeutung: der Unschuldige) …
6innocente — /in:o tʃɛnte/ [dal lat. innŏcens entis, der. di nocens nocivo , part. pres. di nocēre nuocere , col pref. in in 2 ]. ■ agg. 1. a. [che non ha commesso alcun reato: riconoscere i. un imputato ] ▶◀ incolpevole. ◀▶ colpevole, Ⓣ (giur.) reo. b.… …
7innocente — (izg. inočȇnte) pril. DEFINICIJA glazb. oznaka za glazbenu interpretaciju; nevino, bezazleno, neizvještačeno ETIMOLOGIJA tal …
8innocente — adj. desus. inocente …
9innocente — ● innocent, innocente adjectif et nom (latin innocens, entis, probe) Qui n a pas commis l acte délictueux ou condamnable dont on le soupçonne : Cet homme est innocent du meurtre dont on l accuse. Qui n est pour rien dans des événements néfastes… …
10innocente — in·no·cèn·te agg., s.m. e f. FO 1a. agg., s.m. e f., che, chi non è colpevole, è privo di colpa o responsabilità morale o giuridica: essere, dichiararsi innocente Contrari: colpevole. 1b. agg., estens., che non ha commesso alcun male: un ragazzo …