imputare
41imputatif — imputatif, ive (in pu ta tif, ti v ) adj. Terme de théologie. Qui est relatif à l application des mérites de Jésus Christ. Justice imputative, selon les protestants, addition par laquelle les mérites de Jésus Christ nous sont appliqués pour… …
42imputation — (in pu ta sion ; en vers, de cinq syllabes) s. f. 1° Terme de finance et de jurisprudence. Compensation d une somme avec une autre ; déduction d une somme, d une valeur sur une autre. Faire, sur la quotité disponible, l imputation d un… …
43ELOGIUM — Tertulliano Apolog. c. 11. et Suet. in Calig. appellatur titulus criminis, qui ad crucem damnatis praeferri vel iis apponi, aut ipsi cruci inscribi fuit solitus. Romanâ voce Titulus, quâ et Ioh. c. 19. v. 19. usus est. Atque item Nonnus, in hoc… …
44PHILOSOPHA Anicula — φιλόσοφον γραΐδιον, Marcus Antoninus Imperator, ab Avidio Cassio dictus est; apud Vulcatium Gallicanum in Vita huius c. 1. Ita enim apud Scriptorem hunc Verus Imperator Ep. ad Marcum: Avidius Cassius avidus est Imperii literas nostras ridet. Te… …
45импутира — (лат. imputare) 1. неправедно припише/припишува нешто некому, неоправдано обвини/обвинува 2. подметне/подметнува нешто некому, набеди/набедува некого …
46addebitare — ad·de·bi·tà·re v.tr. (io addébito) 1. TS banc., comm. segnare, computare a debito Contrari: accreditare. 2. CO fig., attribuire, addossare come colpa: gli hanno addebitato molti errori e responsabilità Sinonimi: addossare, imputare. Contrari:… …
47apporre — ap·pór·re v.tr. (io appóngo) 1. CO scrivere, tracciare, segnare accanto, sopra o sotto; aggiungere; spec. con rif. ad atti burocratici: apporre una firma in calce al contratto; apporre un timbro, un sigillo; apporre la data Sinonimi: aggiungere,… …
48ascrivere — a·scrì·ve·re v.tr. 1. BU iscrivere, ammettere a far parte: ascrivere qcn. tra i frequentatori, soci, partecipanti Sinonimi: annoverare. 2. CO attribuire, imputare: quel lavoro fu ascritto a suo merito; con il pron.pers. tonico o clitico:… …
49attribuire — at·tri·bu·ì·re v.tr. FO 1a. assegnare, conferire: attribuire un premio, una ricompensa Sinonimi: accordare, aggiudicare, concedere, conferire, dare. Contrari: levare, revocare, togliere. 1b. riconoscere come proprio di qcn., di qcs.: attribuire… …
50condonare — con·do·nà·re v.tr. (io condóno) 1. TS dir. concedere un condono per una pena o una sanzione Sinonimi: bonificare. 2. CO colloq., liberare della condizione di abusività un bene, pagando la sanzione prevista dal condono 3. BU perdonare Sinonimi:… …