iman sahibi
1iman sahibi — is. İnanmış, iman etmiş kimse …
2iman — is., din b., Ar. īmān 1) İnanç 2) mec. Güçlü inanç, inan Kalpleri vatan aşkı ve imanı ile doluydu. H. C. Yalçın Birleşik Sözler iman sahibi iman tahtası Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller iman etmek iman getirmek imana gelmek …
3iman — is. <ər.> 1. İnanma, dərin inam. <Nüşabə:> Sənə qəlbimdə bir iman vardı; Könlümü şübhə, tərəddüd sardı. A. Ş.. <Kərimxan:> Hələ də öz imanında möhkəm qalmaq istəyirdi. M. İ.. // İslamiyyətdə: dinə, Allahın birliyinə,… …
4sahib — ə. 1) yiyə; 2) dost, yoldaş, tərəfdar. Sahibi aləm «dünyanın sahibi» peyğəmbər; sahibi iman «iman sahibi» dindar; sahibi hünər bax: sahibhünər; Sahibi xanə ev sahibi, ev yiyəsi …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
5sahip — is., bi, Ar. ṣāḥib 1) Herhangi bir şey üstünde mülkiyeti olan, onu yasaya uygun bir biçimde dilediği gibi kullanabilen kimse, iye, malik Ev sahibinin yanına gidileceğini tavrıyla belli ediyordu. R. H. Karay 2) Herhangi bir niteliği olan kimse,… …
6əhl — is. <ər.> 1. köhn. Yiyə, malik, sahib (bu mənada adətən tərkibdə işlənir; məs.: sərvət əhli, dərd əhli. Vidadi, xəstəyəm, günlər sanaram; Dərd əhliyəm, qəm hərfini qanaram. M. V. V.. Qüvvətli təbiət də bizə baş əyir indi; Eşq əhliyik, hər… …
7ixtiyar — 1. is. <ər.> 1. Öz arzusu və iradəsi; öz iradə və arzusu ilə hərəkət etmə. İxtiyar özündədir. Öz ixtiyarı ilə. İxtiyarına buraxmaq. // Bir şeyə hüququ çatma, bir şeyi etməyə, sərəncam verməyə haqqı, səlahiyyəti olma; haqq, hüquq, səlahiyyət …
8can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… …
9cələ — is. At quyruğu qılından ilmək şəklində düzəldilən tələ; duzaq. Hər səhər malların altını təmizləyib, su və yemlərini verdikdən sonra mən həyətimizdəki peyinlikdə cələ qurardım. M. İ.. // Məc. mənada. <Ağa:> Gözəl bir arvad da olsa, başı… …
10ASFİYA — Sâfiyet, takvâ ve kemâlât sâhibi ve Peygambere (A.S.M.) vâris olup, onun meslek ve gayelerini ihyaya ve tatbike çalışan muhakkik zatlar. (Derece i şuhud derece i iman ı bilgaybdan çok aşağıdır. Yani : Yalnız şuhuduna istinad eden bir kısım ehl i… …
- 1
- 2
