iki başa

  • 111keçid — is. 1. Bir yerdən başqa yerə keçmək üçün yol; keçəcək, keçiləcək yer. Dağ keçidi (iki dağ arasında olan dar boğaz). Çay keçidi (çayın at ya ayaqla keçilə bilən nisbətən dayaz yeri). – Keçid başından bəlli olar. (Ata. sözü). <Əmiraslan ağa:> …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 112kiriş — is. 1. Möhkəm ip. Dəmirçioğlu başa düşdü ki, onun qollarını mumlu kirişlə bağlayıblar. «Koroğlu». 2. Ox yayının iki ucuna tarım bağlanan ip. Kirişi çəkmək. – Xan üçhaçalı bir oxu kirişə qoydu, . . oxu atıb gözlərini yumdu. M. Rz.. // Mişar… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 113köndələn — sif. Eninə. Köndələn xətt. Köndələn tikiş. – Qarşımda başdan başa; Əyri, köndələn cızıq; Varaq varaq kağızlar. R. R.. Pərinin üzündə, gözünün altında, boynunda bir köndələn qırış belə nəzərə çarpmırdı. Ə. Vəl.. // zərf Yanakı, çəpinə, yan. Atı… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 114küçə — is. 1. Nəqliyyatın və adamların hərəkəti üçün yaşayış məntəqələrində iki sıra tikililər arasındakı açıq sahə, boş yer, yol. Küçənin qarını təmizləmək. Küçəni süpürmək. İstiqlaliyyət küçəsində yaşamaq. – Kətxudalar Qəzvinin küçələrini natəmiz… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 115kəsmək — f. 1. Kəsərti vasitəsilə bütövdən bir hissə ayırmaq; bölmək, parçalamaq. Çörəyi kəsmək. Ağacın budağını kəsmək. İpi kəsmək. – <Koroğlu> durnanın telindən bir dəstə kəsib, Eyvazın papağına sancdı. «Koroğlu». Mağaza sahibi iki arşın yarım… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 116mırt — vurmaq dan. – baş başa verib söhbət etmək (adətən boş və əhəmiyyətsiz şeylər haqqında). <Xəlil mirzə ilə> üzbəüzdə isə iki nəfər maxorka tüstülədə tüstülədə mırt vururdu. Q. İlkin …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 117mübahisə — is. <ər.> Bir işi, məsələni və s. müzakirə etdikdə öz fikrini qoruyan, sübut etməyə çalışanlar arasında başlanan bəhs, deyişmə. Mübahisəyə başlamaq. Elmi mübahisə. – İki qardaş arasındakı mübahisə getdikcə qızışıb axırda bir dava şəklini… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 118mübhəm — sif. <ər.> Qeyri müəyyən, gizli, qaranlıq, naməlum, üstüörtülü, anlaşılmaz, hər cür yozula bilən, hər cür başa düşülə bilən. Mübhəm söz. – Vəsl qədrin bilmədim hicran bəlasın çəkmədən; Zülməti hicr etdi çox mübhəm işi rövşən mana. F..… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 119mühasib — is. <ər.> bax buxalter. Mühasib əlindəki haqq hesabı başa çatdırmağa çalışırdı. S. R.. Mən on iki il baş mühasib olmuşam. İ. Ə …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 120mənzil — is. <ər.> 1. Yaşayış evinin adətən bir neçə otaqdan, mətbəxdən və s. dən ibarət olan hissəsi. Təzə mənzilə köçmək. Üçotaqlı mənzil. – <Tahir> ikiotaqlı mənzilində cəmisi bir həftə qalmışdı. M. Hüs.. // Ümumiyyətlə, ev, birinin… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti