iftira
1iftira — iftirá, iftirále, s.f. (înv.) calomnie. Trimis de blaurb, 23.10.2008. Sursa: DAR iftirá ( ále), s.f. – Calomnie, ponegrire. – var. eftira. tc. iftira (Şeineanu, III, 69). sec. XIX. Trimis de blaurb, 10.12.2007. Sursa: DER …
2iftira — iftìra ž <G mn iftírā> DEFINICIJA reg. neosnovana optužba, lažna glasina o kome koja se širi sa zlom namjerom; kleveta, objeda ETIMOLOGIJA tur. ← arap. iftirā …
3iftira — is., Ar. iftirāˀ Bir kimseye kasıtlı ve asılsız suç yükleme, kara çalma, bühtan Kim bilir sizi de buraya hangi iftira ile tıktılar? H. Taner Birleşik Sözler kuru iftira Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller iftira etmek iftira atmak iftira çalmak… …
4iftira — is. <ər.> Böhtan, şər. Xülasə, qalan yüz on beş kağız da bu məzmunda növnöv iftira və yalan. C. M.. İki tərəf bir birinə olmazın böhtan və iftirasını, olmazın həyasız hərəkətlərini isnad verirdilər. Ç.. Səttarzadə başını tovladı: – Siz məni …
5iftira çalmak — iftira etmek On parmağınızda on kara, iftira üstüne iftira çalıyorsunuz. T. Buğra …
6iftira atmak — iftira etmek Elin nur topu gibi kızına iftira atmak doğru mu? A. Gündüz …
7iftira etmek — bir suçu birinin üzerine atmak, kara çalmak, kara sürmek On para yememiştir fakat etrafı adama iftira etmiştir. B. Felek …
8iftirâ — (A.) [ اﺮﺘﻓا ] birine işlemediği suçu yıkma …
9iftira’ — ə. böhtan atma, böhtan …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
10İFTİRA — Birinin üzerine suç atmak. Bühtan. İfk. Yalan yere birisini suçlu göstermek …