ifrâz

  • 41quru — 1. sif. 1. Yaş olmayan, islanmamış. Quru paltar. Quru dəsmal. // Qurudulmuş. Quru meyvə. Quru balıq. – Mahmud . . quru ot ələf yığılmış çardağın altına girdi. Ə. Ə.. // Qurumuş, ölgünləşmiş, həyat şirəsindən məhrum olmuş. Quru budaq. – Onların… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 42sekresiya — <lat. secretio – ifraz> fiziol. Vəzilərin orqanizmin fizioloji fəaliyyətinə lazım olan şirələri hazırlayıb ifrazetmə prosesi …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 43selik — is. Bəzi heyvan və bitki hüceyrələrinin ifraz etdiyi suvaşqan maddə. Balıq bədəninin səthi xüsusi sürüşkən seliklə örtülü olur. Y. Əbdürrəhmanov …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 44sidik — is. Böyrəklərin, maddələr mübadiləsi məhsulu kimi ifraz etdiyi və orqanizmdən sidik tənasül üzvləri vasitəsilə çıxan su, maye …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 45süd — is. 1. Balalarını yedirib bəsləmək üçün qadınların və məməli heyvanların məmələrindən gələn ağ, qidalı maye. Uşağa süd vermək. Qoyun südü. İnək südü. – <Səkinə:> Vallah, döşümdə südüm quruyub. H. N.. Qərənfil bacı südü ağ qalaylı mis qazana …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 46şirələnmək — f. 1. Şirə ifraz etmək, şirə buraxmaq, şirə salmaq, sulanmaq, tam yetişmək. Payız vaxtı bağçamızın heyvaları dəyəndə; Şaftalılar şirələnib budağını əyəndə; Xonça tutub göndərərəm sənin də öz payını. S. V.. 2. Şirə vurulmaq, şirə çəkilmək.… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 47tor — is. 1. Balıq, quş və s. tutmaq üçün ipdən çarpaz toxunaraq bərabər məsafələrdə düyünlə bərkidilmiş alət. Balıq toru. – Sahibi tor götürüb dənizə gedəndə <Çupçik> də sümsünə sümsünə yortardı. M. C.. Mən yaralı göyərçini tordan çıxarıb… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 48zəncirotu — is. bot. Qırıldıqda içərisindən süd kimi maye ifraz edən qısa gövdəli, uzunsaplaqlı ot bitkisi. Acıqovuq və ya zəncirotu cinsinin səbəti silindr şəkilli və ya zəngvaridir. Səbətdə çiçəklərin hamısı dilcik şəkillidir, sarı rənglidir. H. Qədirov …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 49HAVÂSS-I HÜMAYUN — Tar: Osmanlı İmparatorluğunun fütuhat devirlerinde (yükselme devri) fethedilen araziden devlet hazinesine ayrılan kısım. Her yer zaptedildikçe, arazi: timar, zeamet ve has namıyla üç sınıfa ayrılırdı. Meselâ 250 köyden müteşekkil bir sancağın 100 …

    Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • 50MÜFREZ — Toptan ayrılıp bir tarafa bırakılmış. İfraz olunmuş, ayrılmı …

    Yeni Lügat Türkçe Sözlük