ifrâz
11TEFERRÜZ — (İfrâz. dan) Ayrılma …
12öd — is. 1. Qara ciyərin ifraz etdiyi sarıyaşıl rəngli acı maye. Öd kisəsi – qara ciyərdə olan və öd ifraz edən kisəyəoxşar orqan; ödlük. Öd şirəsi – öd kisəsinin ifraz etdiyi maye; öd. Yem qursaqdan nazik bağırsağa daxil olan kimi onun üzərinə hiss… …
13böyən — (Meğri) qoyunun ifraz etdiyi duru, sıyıq nəcis ◊ Böyən töx’məx’ (Meğri) – duru, sıyıq nəcis ifraz etmək. – Qoyunnar oxarta göy yeyillə ki, böyən töküllə …
14çara — (Cəbrayıl, Qarakilsə, Qazax, Mingəçevir, Zəngəzur) heyvanların doğuşdan əvvəl ifraz etdikləri maye. – İnəhdə çara görəndə bil ki, onın doğmax vaxdı yaxınnaşıf (Zəngəzur) ◊ Çara töhməx’ – doğuşdan əvvəl maye ifraz etmək (doğan heyvanlara aiddir)… …
15ifrazat — is. <ər. «ifraz» söz. cəmi> fiziol. Bədənin ifraz etdiyi maddələr. İrinli ifrazat. // Nəcis. . . İnsanın və heyvanın bədənindən bayıra çıxan şeylərdə (ifrazatda) həmişə mikroblar vardır. N. N …
16tər — 1. is. 1. Xüsusi dərialtı vəzilərin ifraz etdiyi şəffaf maye. Maşında oturanların alnından tər süzülürdü. M. İ.. Arvad kişinin alnının dərin qırışlarına dolmuş soyuq təri sildi. B. Bayramov. Tər aparmaq (basmaq) – çox işləməkdən və ya istidən çox …
17salgı — is., biy. 1) Hücrelerin, vücuttaki bezlerin kandan ayırıp oluşturdukları ve yeniden kana, başka organa veya dışarıya saldıkları sıvı madde, ifraz Tükürük bir salgıdır. 2) gök b. Güneşten dışarı doğru madde fırlaması Birleşik Sözler iç salgı …
18çala — I (Kürdəmir, Şəki) lək, çəltik ləki. – Çalaları süynən dolduruf üsdünnən çəltiyi saçiylər; – Çalaları donquz dağıtdı (Şəki); – Bı çala suvarılmamış qalıp (Kürdəmir) II (Basarkeçər) biçənək. – Qoyunu çalıya ötümə III (Qazax) tarla düşərgəsi IV… …
19çərə — I (Qax) qoyunun son balası II (Salyan) doğuşdan əvvəl heyvanın ifraz etdiyi selik …
20qırramax — I (Qarakilsə) qeyri adi (qır kimi) ifraz etmək. – Quzuların hammısı qırrıyır II (Ucar) udmaq, oyunda qalib gəlmək. – Bizim dəsdə Kərimgilin dəsdəsini qırradı …
