idos

  • 11A muertos y a idos, no hay amigos. — Porque la distancia y el olvido acaban, como inevitablemente hace la muerte, con la amistad y el amor …

    Diccionario de dichos y refranes

  • 12svaidyti — svaidyti, o, ė Rtr, Š, NdŽ, DŽ1, Trgn, Žvr, Jdr, svaidyti, svaĩdo, svaĩdė NdŽ; M, L iter. 1 sviesti. 1. tr., intr. P, Rtr mėtyti, laidyti (tolyn, aukštyn, šalin, į ką): Kūlaičius iš dirvos svaidau, t. y. laidau J. Akmenaičius iš svilksnių (iš… …

    Dictionary of the Lithuanian Language

  • 13laidyti — laidyti, o ( ija), ė ( ijo) iter. leisti. 1. tr. dažnai leisti kam kur įeiti ar išeiti, vykti: Laidyti laukan (išleidinėti pro duris į lauką) Šts. Petras laido gyvolius girdyti Kv. Piemens laido bandą į javus Žem. | Kur yr drigantas laidomas… …

    Dictionary of the Lithuanian Language

  • 14apside — [ apsid ] n. f. • 1691; « abside » XVIe; lat. imp. absida, lat. class. apsis; du gr. apsis, idos « voûte » ♦ Astron. Ligne des apsides : grand axe de l orbite elliptique d une planète. Apside inférieure (⇒ périastre, périhélie) , supérieure (⇒… …

    Encyclopédie Universelle

  • 15égide — [ eʒid ] n. f. • 1512; lat. ægis, idis, gr. aigis, idos, proprt « peau de chèvre » ♦ Myth. Bouclier de Zeus, qu il confiait souvent à sa fille Athéna. « Minerve se montra soudainement pour me couvrir de son égide » (Fénelon). ♢ (1569) Fig. Littér …

    Encyclopédie Universelle

  • 16skaidyti — skaidyti, o, ė tr. Š, Rtr 1. DŽ skirstyti į dalis, dalyti: Ilgo amžiaus kvietkas daugina iš šaknų: iškasa kerą, skaido šaknis ir padiega Vkš. Grobį, sugrietą karė[je], į tris dalis skaidė S.Dauk. Liuob eiti skaidyti saujas, ka linus liuob mins Vž …

    Dictionary of the Lithuanian Language

  • 17cantharide — [ kɑ̃tarid ] n. f. • XIVe; lat. cantharis, gr. kantharis 1 ♦ Insecte coléoptère (méloïdés) de couleur vert doré et brillant, appelé aussi mouche d Espagne ou de Milan. 2 ♦ Poudre de cantharide ou cantharide : corps desséché de l insecte, réduit… …

    Encyclopédie Universelle

  • 18carotide — [ karɔtid ] adj. et n. f. • 1541; du gr. karôtis, idos « (artères) du sommeil », de karoûn « assoupir » ♦ Anat. Artère carotide ou n. f. la carotide : chacune des grosses artères qui conduisent le sang vers la tête. Carotides primitives : les… …

    Encyclopédie Universelle

  • 19hydatide — [ idatid ] n. f. • 1680; hydatite 1538; gr. hudatis, idos, de hudôr « eau » ♦ Méd. Forme larvaire de l échinocoque. ● hydatide nom féminin (grec hudatis, idos, poche emplie d eau) Forme larvaire du ténia échinocoque (Echinococcus granulosus),… …

    Encyclopédie Universelle

  • 20crépis — ● crépis nom masculin (bas latin crepis, du grec krêpis, idos) Petite herbe composée aux fleurs jaunes toutes ligulées. ● crépis (homonymes) nom masculin (bas latin crepis, du grec krêpis, idos) crépi nom masculin crépis forme conjuguée du verbe… …

    Encyclopédie Universelle