ibâd

  • 71zahid — ə. Allah adamı, mömin, ibadətlə məşğul olan, abid; 2) dünya malından imtina edib ömrünü yalnız Allaha ibadətlə keçirən adam; 3) pəhriz edən, pəhrizkar; 4) asket …

    Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • 72abid — is. <ər.> din. İbadətlə məşğul olan adam, vaxtını ibadətlə keçirən adam. Hiç abid anmadı ləlin ki, gözdən qan töküb; Səcdədən durduqca təğyiri müsəlla etmədi. F.. Məscidləri ver zahidə, qoy xanəgahı abidə; Gəl sən, Nəbati, məskən et… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 73baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 74bütxana — is. <fars.> Bütlərə ibadət olunan ev, bütpərəstlərin ibadətxanası. Sənəmlər fikri çıxmaz xatirimdən bir zaman, guya; Yazan dəmdə bu viran olmuşu bütxanə yazmışlar. Q. Z.. Bir zaman beyti xuda dəhrdə bütxanə idi. S. Ə. Ş …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 75can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 76 — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 77mücavir — sif. <ər.> köhn. Daim ibadətxana və ya türbə yanında yaşayıb vaxtını ibadətdə keçirən adam. Mücavir onları başına toplayıb Pirhəsənin kəramətindən uzun uzadı söyləyir. A. Ş.. <Rauf:> Əşrəf bəy bu məzarın daimi mücavirlərindəndir. H. C …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 78namaz — is. <fars.> din. Müsəlmanların gündə beş dəfə müəyyən vaxtlarda müəyyən qaydalar üzrə icra etməli olduqları ibadət. Namaz qılmaq – bu ibadəti icra etmək. <Məşədi Əhməd> adəti üzrə ucadan sübh namazını qılırdı. S. H.. <Kişi> bir… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 79pul — is. 1. Alğı satqı vaxtı qiymət ölçüsü kimi işlədilən metal və ya kağız parçası; bank bileti; ağca. Kağız pul. Xırda pul. – Yusif əmi hazır elədiyi pulu verib dedi ki, dəxi bundan savayı pulumuz yoxdur. C. M.. Pul çıxarmaq – pul əldə etmək, gəlir… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 80pərəstiş — is. <fars.> 1. Sitayiş etmə, tapınma, ibadət etmə, səcdə etmə. Pərəstiş etmək – sitayiş etmək, tapınmaq, ibadət etmək, ilahiləşdirmək, səcdə etmək. Bütlərə pərəstiş etmək. – Bir güruh eylər pərəstiş vəhdətə. . H. C.. // Dərin hörmət. 2. məc …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti