iść tam

  • 21czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… …

    Słownik frazeologiczny

  • 22dym — 1. Ani dymu, ani popiołu «ani śladu, ani znaku»: Tam stała nasza szkoła, ale już z niej ani dymu, ani popiołu. Roz bezp 1998. 2. Coś poszło z dymem «coś się spaliło»: Kilka mieszkań poszło z dymem. Życie 04/01/2000. 3. Coś rozwiało się jak dym… …

    Słownik frazeologiczny

  • 23kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na …

    Słownik frazeologiczny

  • 24piechota — euf. Iść, pójść itp. tam, gdzie król piechotą chodzi «iść, pójść do ubikacji» Coś (pieniądze) piechotą nie chodzi zob. chodzić 10 …

    Słownik frazeologiczny

  • 25słomiany — 1. Iść, stać itp. (jak) na słomianych nogach «ledwie iść, nie móc utrzymać się na nogach z powodu złego samopoczucia»: Tak się zagapiłam, że dostałam kijem po głowie, aż gwiazdy rozbłysły mi przed oczami i zeszłam ze sceny na słomianych nogach. H …

    Słownik frazeologiczny

  • 26chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …

    Słownik języka polskiego

  • 27czort — m IV, DB. a, Ms. czortrcie; lm M. y pot. «diabeł, szatan, czart (zwykle w utartych połączeniach wyrazowych o charakterze przekleństw)» ◊ Co u czorta! przestarz. tam do czorta! «okrzyk wyrażający złość, gniew, zniecierpliwienie» ◊ Czort kogoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 28król — I m I, DB. króla 1. lm M. owie, DB. ów «osoba reprezentująca najwyższą władzę w państwie o ustroju monarchicznym; władca koronowany» Król dziedziczny. ∆ Król elekcyjny «król obieralny» ∆ rel. Święto Trzech Króli, Trzech Króli «święto katolickie… …

    Słownik języka polskiego

  • 29oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …

    Słownik języka polskiego

  • 30piechota — ż IV, CMs. piechotaocie, blm «rodzaj wojsk prowadzący walkę zwykle w najbliższej styczności z nieprzyjacielem, dawniej przemieszczający się i walczący pieszo, dziś wyposażony we własne środki transportu; żołnierze należący do tej formacji»… …

    Słownik języka polskiego